ارتباط دیابت نوع ۲ و مشکلات ادراری

به گزارش عصر ایران ، شفاف می گوید به دلیل تفاوت های آناتومیکی ، ممکن است نوع دیابت نوع 2 در دستگاه ادراری بین زنان و مردان متفاوت باشد ، اما بدون توجه به جنسیت مربوط به مشکلات دستگاه ادراری است. دیابت می تواند کیفیت زندگی روزمره افراد را بسیار تحت تأثیر قرار دهد.

همچنین ، دامنه عوارض احتمالی دستگاه ادراری مرتبط با دیابت می تواند پیچیده باشد. علل و علائم ممکن است همپوشانی داشته باشند. یکی از روش هایی که برای درک بهتر مشکلات دستگاه ادراری مرتبط با دیابت استفاده می شود ، تجزیه آنها در چهار دسته: اختلال عملکرد مثانه ، عفونت های دستگاه ادراری ، اختلال عملکرد جنسی و بیماری های کلیوی است.

اختلال عملکرد مثانه

بیش از نیمی از بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 2 دارای مشکلات مثانه هستند. تحقیقات نشان می دهد که متداول ترین مواردی که اغلب به یکدیگر مرتبط هستند عبارتند از:

مثانه بیش فعال – در صورت بروز گرفتگی یا انقباض عضلات مثانه ، حتی در صورت ادرار کم ، رخ می دهد. این نیاز به ادرار فوری دارد.

پلی اوریا یا هایپراوریسمی – این تولید بیش از حد ادرار است ، معمولاً 2.5 تا 3 لیتر یا بیشتر در روز.

شب ادراری شبانه – تحریک شبانه مکرر و نیاز به دفع ادرار.

بی اختیاری ادرار بنام نشت ادرار.

دو علت اصلی اختلال عملکرد مثانه به دلیل دیابت وجود دارد. آسیب عصبی یکی از آنها نه تنها در مثانه بلکه در اسفنکتر مجرای ادرار است. اسفنکتر مجرای ادرار از دو عضله تشکیل شده است ، باز و بسته شدن این عضلات باعث می شود ادرار از مثانه خارج شده و به مجرای ادرار جاری شود. اگر این عضلات به درستی کار نکنند ، ادرار می تواند ناخودآگاه نشت کند.

قند خون بالا همچنین می تواند مشکلاتی ایجاد کند که در نهایت منجر به بی اختیاری ادرار شود. هنگامی که قند اضافی در خون وجود دارد ، بدن مایعات را از بافت های بدن می گیرد تا به دفع آن کمک کند. قند اضافی توسط کلیه ها تصفیه شده و از طریق ادرار دفع می شود و منجر به بی اختیاری ادرار می شود.

گزینه های درمانی برای اختلال عملکرد مثانه شامل داروها ، روش های آموزش مثانه مانند تمرینات کگل و جراحی است. گزینه دیگر ، تزریق بوتاکس است که اغلب برای درمان مثانه بیش فعال در افراد مبتلا به بیماری التهابی روده تجویز می شود و نشان داده شده است که برای افرادی که مشکلات مثانه به دلیل دیابت دارند مفید است.

عفونت مجاری ادراری

عفونت های دستگاه ادراری مرتبط با دیابت می توانند مجرای ادرار ، مثانه یا کلیه ها را تحت تأثیر قرار دهند. مطالعات نشان داده است که این عفونت ها در افراد دیابتی نوع 2 شدیدتر ، شایع تر و شدیدتر هستند. همچنین ، عفونت دستگاه ادراری می تواند توسط باکتری هایی ایجاد شود که در برابر درمان مقاوم هستند.

علائم این عفونت شامل تکرر ادرار ، درد یا سوزش هنگام ادرار و ادرار قرمز یا کدر است. زنان ممکن است به استخوان شرمگاهی فشار وارد کنند و مردان نیز در محل کار خود احساس سیری می کنند. هنگامی که کلیه ها درگیر هستند ، علائم اضافی مانند حالت تهوع ، درد پشت یا پهلو و تب می تواند رخ دهد.

نوروپاتی خودمختار می تواند نقش مهمی در عفونت های ادراری مرتبط با دیابت داشته باشد. فلج مثانه یکی از علائم رایج این نوع نوروپاتی است. با بروز این شرایط ، عصب مثانه دیگر در هنگام پر شدن عضو به طور طبیعی به فشار پاسخ نمی دهد. در نتیجه ، ادرار می تواند در مثانه باقی بماند و باعث عفونت ادراری شود.

سطح بالای قند خون می تواند باعث رشد بیش از حد باکتری ها و منجر به عفونت دستگاه ادراری شود. برای درمان عفونت های دستگاه ادراری آنتی بیوتیک لازم است.

اختلال عملکرد جنسی

دستگاه ادراری و اندام ها و ساختارهایی که از عملکرد و میل جنسی پشتیبانی می کنند به هم پیوسته اند ، بنابراین وقتی دیابت بر اولی تأثیر بگذارد ، دومی اغلب تحت تأثیر قرار می گیرد.

طبق موسسه ملی دیابت و گوارش ، این مشکلات مربوط به آسیب عصب و رگهای خونی است که از اندام های تولید مثل و یا ساختارهای اطراف آن پشتیبانی می کند.

درمان اختلال عملکرد جنسی ناشی از دیابت نوع 2 بستگی زیادی به ماهیت مشکل دارد. به عنوان مثال ، زنانی که در هنگام مقاربت جنسی درد دارند ممکن است برای تسکین آنها به روانکار نیاز داشته باشند ، یا مردان مبتلا به اختلال نعوظ به دارو نیاز دارند.

بیماری کلیه (نفروپاتی دیابتی)

همراه با فشار خون بالا ، دیابت یکی از دلایل اصلی بیماری مزمن کلیه است. بیماری کلیه دیابتی که به نفروپاتی دیابتی نیز معروف است ، در طولانی مدت به دلیل آسیب تدریجی ساختار عملکرد کلیه ها به نام نفرون رخ می دهد. در هر کلیه بیش از 1 میلیون نفرون وجود دارد و هر نفرون شامل مجموعه ای از رگهای خونی به نام گلومرول است که جریان خون و مواد زائد و مایعات بدن از آنها خارج می شود. هنگامی که نفرون ها به درستی کار نمی کنند ، مواد زائد و مایعات به جای اینکه از بدن خارج شوند در خون جمع می شوند.

بیماری مزمن کلیه علائم واضحی را ایجاد نمی کند یا علائم واضحی ندارد تا زمانی که به نقطه ای نزدیک به نارسایی کلیه برسد. نارسایی کلیه یک نتیجه بالقوه کشنده است. براساس بنیاد ملی کلیه ، دیابت نوع 2 و فشار خون بالا مهمترین دلایل نارسایی کلیه در کشور هستند.

به همین دلیل ، افراد مبتلا به دیابت نوع 2 باید مرتباً از نظر علائم نارسایی کلیه بررسی شوند. آزمایشات استفاده شده شامل نسبت آلبومین به کراتینین (ACR) و میزان فیلتراسیون گلومرولی (GFR) است. ACR میزان آلبومین (نوعی پروتئین) در ادرار را کنترل می کند. مقادیر زیاد نشانه اولیه آسیب کلیه است. GFR عملکرد کلیه را بر اساس آزمایش خون اندازه گیری می کند. این آزمایش مشخص می کند که در کدام مرحله از بیماری کلیه هستید.

درمان نفروپاتی دیابتی با مدیریت بیماری زمینه ای آغاز می شود. این شامل کنترل قند خون و فشار خون ، کاهش پروتئین رژیم غذایی و مصرف داروهایی است که توسط پزشک تجویز شده است. در واقع ، انجام این مراحل ، همراه با تغییرات عمده در سبک زندگی مانند کاهش وزن ، افزایش فعالیت بدنی و ترک سیگار ، می تواند به جلوگیری و یا درمان مشکلات دستگاه ادراری که ممکن است ناشی از دیابت باشد ، کمک کند.