علمی و پزشکی

چند قدم تا زندگی در سیاره “زهره” مانده است؟

به نقل از طبیعتلئوناردو تستی ، ستاره شناس رصدخانه جنوب اروپا با عنوان آزمایشی آلمان گفت: “اکنون فسفین پیدا کرده ایم ، بنابراین باید دریابیم که آیا این نشان از حیات دارد یا نه؟”

در 14 سپتامبر ، دانشمندان اعلام کردند که فسفین را در جو ونوس با استفاده از مجموعه بزرگی از آتاکاما در شیلی در حدود 55 کیلومتری سطح ونوس و تلسکوپ جیمز کلارک ماکسول در هاوایی پیدا کرده اند. طبق داده های رادیویی ، نور با طول موج میلی متر متناظر با غلظت فسفین در ppm 20 در جو جذب می شود.

ستاره شناسان فسفین (ترکیبی سمی از هیدروژن و فسفر) را به عنوان سیگنال احتمالی حیات در سایر سیارات شناسایی کرده اند. جالب است که فسفین توسط برخی موجودات روی زمین نیز تولید می شود.

کلارا سوزا-سیلوا ، اخترفیزیکدان مولکولی در انستیتوی فناوری ماساچوست در کمبریج و از نویسندگان مطالعه تشخیصی فسفین ، گفت: “خوشبختانه عمر بی هوازی فسفین کاملاً تولید می شود.” با این حال ، این گاز باید در جو سخت و اسیدی ونوس تجزیه شود.

این امر محققان را به این نتیجه رساند كه باید یك مكانیسم پركردن گاز وجود داشته باشد كه به یك تولید بیولوژیك یا فرآیند شیمیایی ناشناخته اشاره داشته باشد كه دانشمندان هنوز توضیح نداده اند. محققان به طور آزمایشی اظهار داشتند که برخی از میکروب های موجود در جو می توانند با جلوگیری از فشار فشاری و دمای گرم سطح زمین در منطقه جوی که فسفین وجود دارد ، زنده بمانند.

قبل از بررسی جدی این احتمال ، دانشمندان مشتاق تأیید وجود فسفین در ناهید هستند ، زیرا برخی از محققان هنوز مشکوک و قانع نشده اند.

متیو پارسك ، بیوشیمیست فضایی از دانشگاه فلوریدا جنوبی در تامپا ، گفت: “این شك و تردید تا حدی به این دلیل است كه محققان فقط یك خط جذب فسفین را در داده ها شناسایی كرده اند ، بنابراین محققان دیگر باید آن را تأیید كنند. کردن

ستاره شناسان اکنون امیدوارند که با استفاده از تلسکوپ های دیگر روی زمین این موضوع را ردیابی کنند. جیسون دیتمن ، دانشمند سیاره ای در انستیتوی فناوری ماساچوست ، كه قصد دارد به طور مشترک با سوزا-سیلوا رصد كند ، گفت: “ما از دو ابزار استفاده خواهیم كرد.” یکی از این ابزارها روی تجهیزات تلسکوپ مادون قرمز ناسا در هاوایی است. ابزار دیگر رصدخانه مادون قرمز ناسا استراتوسفر است.

رصدخانه استراتوسفر مادون قرمز ، معروف به SOFIA ، نام رصدخانه هوایی است. این رصدخانه که تحت مالکیت مشترک آلمان و مرکز هوافضا ناسا است ، بر روی یک هواپیمای بوئینگ 747 SP نصب شده و دارای یک بازتابنده 2.5 متری است که برای رصد آسمان از محدوده 1 تا 655 میکرومتر طراحی شده است.

از طریق مشاهدات طیفی مادون قرمز و سایر دانشمندان ، دانشمندان می توانند راه هایی برای یافتن سایر خطوط جذب مربوط به فسفین و تأیید حضور آنها پیدا کنند. آنها همچنین می توانند اطلاعات مفصلی در مورد محل قرارگیری فسفین و نحوه تغییر سطح آن در طی روزها و هفته ها ارائه دهند. دیتمن و سایر محققان امیدوار بودند که در ماه ژوئیه سال 2020 ناهید را ببینند ، اما شیوع ویروس کرونا باعث تأخیر در ونوس شد.

دیتمن گفت: “ما امیدواریم که در آینده اطلاعات جدیدی داشته باشیم.”

دانشمندان علاوه بر مطالعه زمین ، در کشف سایر سیارات نیز بسیار تلاش کرده اند. سه ماموریت در ماههای آینده در نزدیکی ناهید پرواز خواهند کرد. این مأموریت ها شامل فضاپیمای BepiColombo آژانس فضایی اروپا (ESA) و آژانس اکتشاف هوافضای ژاپن در حال چرخش به دور عطارد ، خط مداری خورشیدی آژانس فضایی اروپا و خط گردش خورشیدی پارکر ناسا است که هر دو به سمت خورشید می روند. آنها خواهند بود.

مشاهدات از این فضاپیما مفید است زیرا محدود به جو زمین نیست. با این حال ، مشخص نیست که آیا این کاوشگر حساسیت کافی برای تشخیص فسفین در اتمسفر ونوس را دارد ، زیرا برای مشاهده سیارات مانند خورشید یا سطح عطارد طراحی شده است.

غیرپولومبو بعید به نظر می رسد در پرواز نزدیک به ماه اکتبر گاز را تشخیص دهد و در ماه آگوست آینده با استفاده از ابزارهای مادون قرمز فرصت های بیشتری خواهد داشت. کاوشگر خورشیدی پارکر همچنین می تواند با استفاده از دستگاهی که برای مطالعه ذرات خورشیدی طراحی شده است ، این گاز را تشخیص دهد.

نور رئوفی ، اخترفیزیکدان موسسه فیزیک کاربردی دانشگاه جان هاپکینز در مریلند ، دانشمند پروژه ماموریت پارکر ، گفت: “بعید است اما کاملاً منتفی نیست.”

این فضاپیما در حال حاضر به دور کاوشگر آب و هوایی ناهید ، آکاتسوکی یا ونوس یا سیاره C است که توسط آژانس اکتشاف هوافضا ژاپن برای بررسی جو ونوس در حال چرخش کاوشگرهای فضایی است.

کاوشگر ژاپنی در سال 2015 وارد ونوس اوربیت شد و هم اکنون در حال بررسی وضعیت آب و هوای زهره است و به دنبال یک آتشفشان است. این کاوشگر ابزار دقیق مورد نیاز برای ردیابی مستقیم پین های نیرو را ندارد اما می تواند از راه های دیگر به دانشمندان کمک کند.

تاکهیکو ساتو از آژانس اکتشاف هوافضای ژاپن و دانشمندی در این پروژه گفت: “جو و ابر اساس زندگی هستند.” ما می توانیم اطلاعاتی در مورد آن ارائه دهیم.

یک موضوع امیدوار کننده تر احتمالاً مأموریتی است که هم اکنون در دست توسعه است و می تواند برای تشخیص بهتر فسفین مورد استفاده قرار گیرد. ه کشف هلبرت از مرکز هوافضای آلمان ، عضو تیم پکن کلمبو ، گفت که این کشف توسعه چنین مأموریتی را در اسرع وقت افزایش می دهد.

سازمان تحقیقات فضایی هند (ISRO) دارای یک خط مداری ونوس به نام “Shukrayaan-1” است که قرار است در سال 2025 پرتاب شود. سازمان تحقیقات فضایی هند به درخواست نظر درباره برنامه ونوس مجله Nature پاسخ نداد. اما سانجی لیمائی ، دانشمند سیاره ای در دانشگاه ویسکانسین-مدیسون گفت که سازمان تحقیقات فضایی هند وقت کافی برای اصلاح این ابزار را دارد. از دست دادن این فرصت اشتباه بزرگی است.

ایالات متحده و اروپا همچنین در حال بررسی مأموریت ونوس هستند که می تواند داده های مفیدی را درباره زیستگاه این سیاره ارائه دهد یا حتی به طور مستقیم علائم حیات را جستجو کند.

سو اسمرکار از تاسیسات پیشرانه جت ناسا گفت: “Viritas صدها کیلوگرم جرم اضافی دارد که ناسا می تواند از آن استفاده کند.” از آن برای ایجاد یک سفینه کمکی کوچک استفاده می شود که برای این منظور طراحی شده است.

“VERITAS” مخفف “Venus Diffusion Capability، Radio Science، Complete Radar Interferometer، Terrain and Spectroscopy” است. توانایی انتشار یا انتشار یک ماده ، توانایی انتشار تابش از طریق سطح یک جسم است. این توانایی انتشار تابش خاصیت ماده ای است که نسبت انرژی ساطع شده از ماده را به انرژی که جسم سیاه در همان دما ساطع می کند توصیف می کند. رادار دیافراگم کامپوزیت تداخل سنجی که با نام InSAR یا IfSAR نیز شناخته می شود ، روشی راداری برای سنجش از دور و ژئودتیک است که از یک تداخل سنج برای انتقال و دریافت امواج فاز استفاده می کند. می توانید یک مدل سه بعدی از یک سطح ایجاد کنید.

گفته می شود که این ماموریت ارزان است و دو سال به طول خواهد انجامید. در طی ماموریت خود ، فضاپیمای Trident می تواند ماهواره هایی را به دور زهره قرار دهد که امکان تجزیه و تحلیل دقیق سطح این سیاره را فراهم می کند. هدف اصلی مأموریت به رهبری آزمایشگاه پیشرانه ناسا درک تفاوت ها و شباهت های بین زهره و زمین است. این فضاپیما به چندین حسگر مجهز است که قادر به تهیه نقشه توپوگرافی سه بعدی از ناهید و مطالعه پوسته و فعالیت آتشفشانی این سیاره هستند. همچنین می توانید دما و میدان گرانشی یک سیاره را اندازه بگیرید.

پاسك در پايان گفت: “مدل سازي در حال حاضر پاسخ منطقي است.” بیشتر شیمی که ما برای زمین تصور می کنیم تحت تأثیر آب است. در مورد زهره چنین نیست. بنابراین آزمایشات زیادی در حال انجام است که هیچ کس قبلاً آنها را انجام نداده است. پسک گمان می کند که فسفین ونوس وجود زیست شناسی را به جای فرآیند شیمیایی ناشناخته نشان می دهد.

وی افزود: “من فکر می کنم این امکان وجود دارد ، اما من در آن شک دارم. فقط داده ها می توانند این معما را حل کنند.”

2323

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا