پیمان‌های اقتصادی ایران زیرسایه سنگین نفت
مدیرعامل اتاق بازرگانی تهران گفت: بسیاری از طرح‌های پیشنهادی برای توسعه تجارت بین‌الملل ایران به دلیل وابستگی به ارز نفتی در حد شعار باقی مانده است.
عباس آرگون در گفت وگو با شبکه گفت: “
وی با بیان اینکه مبنایی برای استفاده از ثروت ملی برای هزینه های عملیاتی وجود ندارد، گفت: آیا با این پول می توان خانه را فروخت و مهمانی گرفت یا رفت و آمد کرد؟ منطق ما در فروش نفت هم همین بود. یعنی ثروت غیرقابل تجدید و با مدت محدود را فروختند، بهای آن را پرداخت کردند و فرصت های دیگر را نادیده گرفتند.
یکی از اعضای اتاق بازرگانی تهران درباره نگاه مثبت خود به صادرات غیرنفتی در سال‌های اخیر گفت: افزایش فشار تحریم‌ها و کاهش دسترسی به واردات نفت رویکرد جدیدی را برای حمایت از صادرات غیرنفتی ایجاد کرده است. تا رسیدن به هدف نهایی.» کشور خیلی دور است.
آرگون ادامه داد: امروز باید ببینیم ایران چقدر کالاهای صنعتی صادر می کند. یا در مورد جایگاه کالای ایرانی در بازارهای مختلف دنیا چطور؟ رعایت نکردن این اصول اولیه نه تنها باعث کاهش صادرات می شود، بلکه امکان استفاده از توافقات اقتصادی و تجاری جهانی را عملا از بین می برد.
وی گفت: ایران بزرگترین اقتصاد است که هنوز عضو سازمان تجارت جهانی نشده است.
اعضای اتاق تاکید کردند که برای استفاده از قدرت قراردادهای اقتصادی، باید مالکیت دولت کاهش یابد. دولت ایران بر قیمت گذاری منظم تاکید دارد. بیایید وضعیت قیمت ارز را بررسی کنیم و وضعیت صنعت خودرو را بررسی کنیم. نتیجه سیاست قیمت دیکتاتوری و ورود دولت به اقتصاد است. برای افزایش سهم ایران در تجارت بین‌الملل و استفاده از ظرفیت‌های قراردادهایی مانند اکو، بخش خصوصی باید مداخله کند و دولت باید حامی آن باقی بماند.
انتهای پیام