روش های درمان دیسک کمر بدون جراحی

امروزه در اینترنت و از طریق پزشکان غیرجراحی تبلیغات زیادی در مورد درمان غیر جراحی دیسک کمر منتشر می شود. در واقع همه جراحان ابتدا بیماران دیسک کمر را با درمان غیر جراحی درمان می کنند و درمان جراحی تنها در مواردی انجام می شود که بیمار به درمان ساده و درمان غیر جراحی پاسخ ندهد. زمان واکنش باید در عرض 2-1 ماه باشد، یعنی اگر بیمار طی 2-1 ماه با درمان غیر جراحی بهبودی کامل پیدا کند، معمولاً نیازی به جراحی دیسک کمر ندارد، اما در کشور ما متأسفانه بیماران فکر نمی کنند. در مورد این زمان . آن‌ها سال‌ها در انتظار بهبود بیماری با درمان‌های غیرجراحی هستند که در نهایت به آنها آسیب می‌رساند. به همین دلیل در این مقاله در مورد درمان های غیر جراحی دیسک کمر صحبت می کنیم.

توصیه ما به شما این است که برای درمان دیسک کمر خود حتما به بهترین دکتر دیسک کمر شیراز مراجعه کنید.

میزان بروز بیماری دیسک کمر چقدر است؟

هر سال از هر 1000 نفر 5 تا 20 نفر بسته به نژاد، نوع کار و سبک زندگی دچار فتق دیسک کمر می شوند. به طور متوسط ​​از هر 1000 نفر سالانه 12 نفر از بیماری اشک رنج می برند. مردان دو برابر زنان در معرض ابتلا به بیماری دیسک کمر هستند. یعنی در یک کشور 80 میلیون نفری سالانه تقریباً یک میلیون نفر از دیسک کمر رنج می برند. حدود 80 درصد از افراد مبتلا به فتق دیسک کمر با درمان جراحی یا غیر جراحی بهبود می یابند و حدود 20 درصد از افراد مبتلا به دیسک کمر یا تنگی کانال نخاعی نیاز به درمان غیر جراحی دارند. ترس از جراحی امروزه در ایران به یک تابو عمومی تبدیل شده است که درست نیست. از آنجایی که بیمارانی که به درمان غیر جراحی پاسخ نمی دهند باید تحت عمل جراحی قرار گیرند و در صورت عدم جراحی ممکن است نقایص عصبی به شکل فلج اندام تحتانی یا اختلال یا مشکل در کنترل ادرار و مدفوع وجود داشته باشد. در بیماری های جراحی سبک زندگی بیمار، زمانی است که عمل جراحی موثر است و خارج از آن زمان جراحی تاثیر چندانی ندارد. به این زمان «زمان طلایی جراحی» می گویند و زمان طلایی جراحی دیسک کمر بین 1 تا 2 ماه است و معمولاً نتایج پس از این جراحی چندان خوب نیست. بنابراین بیمارانی که به درمان غیرجراحی پاسخ نمی دهند باید در اسرع وقت تحت عمل جراحی قرار گیرند زیرا در غیر این صورت زمان طلایی را از دست خواهند داد که عمل جراحی می تواند کاری برای بیمار انجام دهد و عملاً بیماری غیرقابل درمان خواهد بود. متاسفانه اکثر بیماران مبتلا به دیسک کمر این نکته را از دست می دهند. یعنی وقتی جراحی کمک زیادی به بیمار نمی کند، جراحی می کنند.

درمان های غیر جراحی دیسک کمر چیست؟

درمان غیر جراحی دیسک کمر شامل روش ها و اقداماتی است که با هدف بهبود علائم دیسک کمر انجام می شود. درمان های غیر جراحی عبارتند از:

فیزیوتراپی: تمرینات تقویت کمر کشش و صاف کردن؛ تمرینات بدنی و درمان هایی مانند تمرینات تقویتی و ماساژ می تواند به تقویت عضلات پشت کمک کند. این می تواند انعطاف پذیری عضلات را بهبود بخشد و فشار روی دیسک را کاهش دهد.

درمان دارویی: استفاده از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، مسکن‌ها، شل‌کننده‌ها، اسپاسم عضلانی و داروهای ضد اضطراب می‌تواند در کاهش درد و التهاب مرتبط با دیسک کمر موثر باشد. داروها باید زیر نظر پزشک تجویز شوند.

تزریق های موضعی: تزریق آنتی بیوتیک ها یا مسکن ها در ناحیه آسیب دیده می تواند درد و تورم را تسکین دهد. این تزریق ها معمولاً تحت هدایت تصویربرداری به عنوان یک دید متفاوت انجام می شود.

آموزش و تغییر رفتار: آموزش دادن به بیماران در مورد عادات و رفتارهای صحیح در زندگی روزمره که می تواند فشار روی دیسک را کاهش دهد مفید است. این شامل بهبود وضعیت بدن، انجام فعالیت های بدنی با تکنیک های صحیح و رعایت قوانین استقامت است.

کمپرس و گرما: استفاده از کیسه یخ یا کیسه گرم یا ترکیبی از اینها می تواند در کاهش درد و التهاب موثر باشد. این روش ها باید به درستی و زیر نظر پزشک یا متخصص تربیت بدنی استفاده شوند.

بسته به شرایط و شدت علائم، یک پزشک با تجربه می تواند درمان غیر جراحی را توصیه کند و برنامه درمانی را متناسب با هر فرد تنظیم کند.

1- داروهای ضد التهاب و دیسک کمر

هنگامی که دیسک پاره می شود یا به ریشه های عصبی فشار وارد می کند، دیسک پاره شده ماده ای را آزاد می کند که باعث التهاب می شود. تورم به تورم قابل مشاهده اندام مانند پشت یا زانو اشاره دارد.

چگونه التهاب ایجاد می شود؟

موادی که توسط یک دیسک پاره شده آزاد می شود باعث می شود گلبول های سفید خون از خون به ناحیه آسیب دیده سرازیر شوند. به طور کلی، زمانی که بدن ما با هر نوع حمله ای مواجه می شود، اولین واکنش آن این است که سربازان دفاعی بدن (که در واقع گلبول های سفید خون هستند) به محل آسیب اعزام شود. هدف از ورود گلبول های سفید خون به اطراف دیسک کمر خوردن دیسک بیرون زده و شکسته است و همزمان سلول های بیگانه خوار به نام سلول های فاگوسیتیک نیز در اطراف محل التهاب فعال می شوند. به این ترتیب بدن سعی می کند جسم خارجی را که در این حالت دیسک پاره شده است را از بین ببرد اما در بیشتر مواقع موفق نمی شود.

به طور کلی، هر جا که التهاب رخ می دهد، درد در آن عضو رخ می دهد.

زیرا پارگی دیسک از یک طرف فضا را برای عصب تنگ می کند و از طرف دیگر اضافه شدن التهاب فضا را تنگ می کند. پارگی یا از کار افتادن دیسک با دو مکانیسم باعث ایجاد درد می شود: یکی میزان فشار روی ریشه عصبی و دیگری میزان فشار روی ریشه عصبی است، یعنی ریشه عصبی را فشرده می کند. . بنابراین، میزان درد یا علائم عصبی که بیمار تجربه می کند به مجموع این دو عامل بستگی دارد. اولین وظیفه انسان مبارزه با این التهاب است. برای این منظور، برگ درخت بید برای اولین بار برای بهبود درد در این بیماران نشان داده شده است. صدها سال پیش وقتی فردی کمردرد داشت، پزشکان و حکیمان شاخه ای از درخت بید را بر پشت بیمار می گذاشتند. حدود 100 سال پیش دانشمندی به طور علمی اثربخشی درخت بید را در کاهش درد و تب ثابت کرد و عصاره ای به نام آسپرین از تنه درخت بید به دست آورد. بنابراین، اولین مواد ضد التهابی توسط انسان کشف شد. سپس سایر مواد ضد التهابی، به عنوان مثال، ایبوپروفن، دیکلوفناک و غیره. اضافه شد. سال ها بعد پروستاگلاندین ها کشف شد و آنها متوجه شدند که برای ایجاد التهاب، بدن باید پروستاگلاندین تولید کند و در واقع وقتی سلولی آسیب می بیند، پروستاگلاندین تولید می کند و داروهای ضد التهابی را کاهش می دهد تا از آسیب بیشتر جلوگیری شود. سطح پروستاگلاندین بنابراین مکانیسم داروهای ضد التهابی نیز کشف شد. بنابراین، این داروها در واقع از تولید پروستاگلاندین ها جلوگیری می کنند و از جذب گلبول های سفید خون به ناحیه دیسک پاره شده جلوگیری می کنند.

2 – شل کننده های عضلانی

سایر داروهای مورد استفاده برای درمان دیسک شل کننده های عضلانی مانند متوکاربامول و باکلوفن یا تیزانیدین هستند. زیرا زمانی که به ریشه عصبی فشار وارد می شود باعث می شود که جریان های الکتریکی مداوم بر روی عضله تاثیر بگذارد و به مدت 24 ساعت باعث انقباض آن شود. این انقباض عضلانی خود باعث تجمع اسید لاکتیک در آن و ایجاد درد می شود. یکی دیگر از دلایلی که انقباض مداوم عضلات باعث درد می شود این است که عضلات از کمبود اکسیژن رنج می برند. حال اگر با شل کننده های عضلانی عضله را از این حالت خارج کنیم، درد بیمار بهتر می شود.

3- گرما درمانی

بشر از قدیم الایام می دانست که با گرم کردن پشت یا هر جای دیگری درد آن بهبود می یابد و به همین دلیل با پیشرفت علم فیزیوتراپی از اشعه ماوراء بنفش و مادون قرمز در درمان بیماری ها استفاده شده است. در مجموع. به همین دلیل اغلب هنگام مراجعه به فیزیوتراپ، یک لامپ قرمز یا بنفش روشن می کنند و روی پشت بیمار قرار می دهند.

4- درمان سرماخوردگی

کرایوتراپی یا کیسه های یخ برای درمان التهاب و آسیب بافت نرم استفاده می شود. در بیماران مبتلا به درد ناشی از فتق دیسک بسته یخ بسته های یخ ژل می توانند درد و التهاب اطراف مفاصل را کاهش دهند. طناب نخاعی می تواند توسط فتق دیسک تحریک شود.

5 – گره پشت

راه بعدی استفاده از ماساژ در درمان کمردرد است. در واقع با استفاده از این کار، جریان خون به پشت افزایش می یابد و باعث می شود که مواد سمی که باعث التهاب می شوند از مرحله آسیب دیده دور شوند. عضلات از اسپاسم خارج می شوند. چهره هایی که از حالت تنظیم خارج شده بودند دوباره تنظیم می شوند.

6 – طب سوزنی

طب سوزنی در واقع شاخه ای از طب سنتی چینی است و یکی از روش های درمانی است که شامل فرو کردن سوزن های ظریف در قسمت های خاصی از بدن برای تغییر نحوه عملکرد بدن و درمان بیماری های خاص است. در عضله (معمولاً سوزن را وارد بافت زیر جلدی یا بافت چربی می کنیم) بنابراین سوزن مورد استفاده در پزشکی معمولاً باعث درد نمی شود. طب سوزنی امروزه در درمان کمردرد و سیاتیک مورد استفاده قرار می گیرد و اثرات آن بیشتر از دارونما یا دارونما و گاه برابر با اثرات داروهای ضد التهاب در کاهش درد است.

7 – استفاده از کشش کمری

از زمان علی سینایی فهمیدند که با صاف کردن کمر درد بیمار کم می شود. کشش کمر گاهی باعث نشستن دیسک و شل شدن عضلات و تسکین عضلات و کشش قسمت های نامرتب (مفاصل پشت) می شود.

8- ورزش کمر (با استفاده از کمربند طبی)

مردم از تجربه آموخته اند که وقتی بیمار مبتلا به دیسک کمر است، درد کمر و بازو با هر حرکت بدتر می شود. بنابراین اگر حرکت کمر بیمار را با بستن کمربند محدود کنیم، درد بیمار بهبود می یابد.

9- تزریق در مفاصل ستون فقرات یا فضای اپیدورال

اگر بیمار به درمان دارویی و فیزیوتراپی پاسخ ندهد، می‌توان مواد ضدالتهابی مانند کورتون که در واقع قوی‌ترین ماده ضدالتهابی ساخته شده توسط انسان است، به داخل فاست یا سوراخ بین مهره‌ای بیمار یا داخل روده تزریق کرد. فضای اپیدورال در واقع زمانی وارد می شود که یک ماده ضد التهابی در کنار ریشه عصب قرار می گیرد و با مصرف این ماده ضد التهابی اثر آن 10 برابر بیشتر می شود. بنابراین تزریق به فضای اپیدورال و اطراف ریشه عصب درمان بسیار خوبی است.

10- رفع فشار دیسک با سوراخ کردن و ایجاد سوراخ در مرکز با پرتو لیزر.

در صورتی که بیمار به درمان های فوق پاسخ ندهد می توان از پرتو لیزری که با سوزن از طریق حفره ستون فقرات وارد فضای دیسک می شود استفاده کرد. به این ترتیب پرتو لیزر وارد فضای دیسک شده و سوراخ کوچکی در فضای دیسک ایجاد می کند و در واقع فشار داخل دیسک کاهش می یابد. مثل پنچر شدن لاستیک ماشین. قاعدتا فشار داخل دیسک کم شده و بیرون زدگی دیسک کم می شود و گاهی با ایجاد فشار منفی سعی می کنند دیسک پاره شده را به حالت اولیه برگردانند. به طور کلی همانطور که گفته شد 80 درصد بیماران با درمان غیر جراحی بهبود می یابند. به عنوان یک قاعده کلی، بیماری که پس از درمان غیر جراحی بهبود نمی یابد، به درمان جراحی نیاز دارد که در بحث های دیگر مورد بحث قرار می گیرد.