شفاف و بر اساس استنادات نیو ساینتیفیک: ایمپلنت های زانو که جریان الکتریکی کمی تولید می کنند می توانند آرتروز را درمان کرده و رشد مجدد غضروف را تحریک کنند.
خرگوش هایی که از ایمپلنت هایی استفاده می کنند که هنگام حرکت برق تولید می کنند، بیشتر از خرگوش هایی که از دارونما استفاده می کنند، تحت تأثیر آسیب غضروف قرار گرفتند.
استئوآرتریت یکی از شایع ترین علل زانو درد با افزایش سن است. این بیماری باعث ساییدگی و پارگی غضروف می شود. غضروف لایه‌ای است که انتهای استخوان‌ها را می‌پوشاند و معمولاً از مالش آنها به یکدیگر جلوگیری می‌کند.
درمان های زیادی برای آرتروز در حال توسعه است. این شامل داروهای جدید و پیوند سلول های بنیادی است که توانایی تبدیل شدن به هر نوع سلولی را دارند. برخی از مطالعات نشان می دهد که جریان های ضعیف ممکن است باعث تکثیر و آسیب ترمیم کندروسیت های زانو شوند.
محقق Thanh Nguyen از دانشگاه کانکتیکات (UCONN) و همکارانش یک غشای زیست تخریب پذیر با ضخامت حدود 0.5 میلی متر ساخته اند که هنگام فشرده شدن و کشیده شدن باتری برای جلوگیری از ورود آن به بدن، الکتریسیته تولید می کند. ساختاری چارچوب مانند دارد که سلول ها را تشویق می کند تا به درون آن حرکت کنند.
گروه نگوین این ایده را با ایجاد سوراخی در غضروف زانوی خرگوش و اتصال آن به مواد اختراع شده بررسی کردند. پس از یک ماه استراحت، خرگوش ها روزانه 20 دقیقه روی تردمیل با حرکت آهسته می پریدند تا حرکت پا و برق تولید کنند.
دو ماه بعد، محققان نمونه‌هایی از بافت مفصلی گرفتند و آنها را از نظر آسیب زیر میکروسکوپ ارزیابی کردند. آنها دریافتند که سلول های غضروفی به داخل قاب مهاجرت کرده و مفصل دست نخورده تر به نظر می رسد. نگوین گفت: «سلول های بنیادی از مغز استخوان به داخل اسکلت برداشته می شوند.
میانگین خرگوش ها 15 از 18 بود. خرگوش های گروه دوم که ایمپلنت ها برق تولید نمی کردند، حدود 5 امتیاز گرفتند.
نگوین گفت: “اگر قرار باشد این ایمپلنت ها در انسان استفاده شود، مواد استفاده شده برای ساخت آنها پس از حدود دو ماه حل می شود. اما می توانید آنها را برای ماندگاری طولانی تری تغییر دهید.
این مطالعه در مجله Science Translational Medicine منتشر شد.