حل معمای پیچیده سفر در زمان

همانطور که در فیلم‌های علمی تخیلی مانند بازگشت به آینده، دانی دارکو و ترمیناتور دیده می‌شود، سفر در زمان چالش‌های زیادی را برای قوانین اساسی جهان ایجاد می‌کند. پس چگونه می توانید وجود داشته باشید وقتی می توانید به گذشته سفر کنید؟ این مشکل به «پارادوکس پدربزرگ» معروف است.

چند سال پیش، جرمین توبار، دانشجوی فیزیک در دانشگاه کوئینزلند استرالیا، مسئله «عدد مربع» را مطالعه کرد تا چگونگی سفر در زمان را بدون افتادن در دام پارادوکس ها بررسی کند.

مکانیک کلاسیک می گوید توبار گفت که دانستن وضعیت یک سیستم در یک زمان خاص، کل تاریخچه سیستم را به شما می دهد.

با این حال، نظریه نسبیت عام اینشتین وجود حلقه های زمانی یا سفر در زمان را پیش بینی می کند. جایی که رویدادها می توانند هم در گذشته و هم در آینده باشند.

بیشتر بخوانید:

شاسی بلند چینی سایپا قابل مقایسه با هیوندای توسان / عکس

چگونه می توانم بفهمم مودم بی سیم من هک شده است؟ اگه هک بشم چی؟

آنچه محاسبات نشان می دهد این است که فضا-زمان به طور بالقوه می تواند خود را طوری تنظیم کند که پارادوکس رخ ندهد. به عنوان مثال، مسافر زمان را تصور کنید که در زمان سفر می کند تا از گسترش یک بیماری جلوگیری کند. اگر ماموریت موفقیت آمیز باشد، هیچ بیماری وجود نخواهد داشت که باعث شود مسافران زمان در زمان سفر کنند.

کار توبار نشان می دهد که در این مثال خاص، بیماری به هر طریقی به پیشرفت خود ادامه می دهد و تبدیل به یک اپیدمی می شود و به این ترتیب پارادوکس ناپدید می شود. در واقع مسافر زمان هر کاری انجام می دهد، بیماری متوقف نمی شود.

برای غیر ریاضیدانان آسان نیست که به درک عمیقی از کار توبار دست یابند. او تأثیر فرآیندهای قطعی (بدون تصادف) را بر تعداد دلخواه مناطق در پیوستار فضا-زمان بررسی می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه دو منحنی زمانی (همانطور که انیشتین پیش‌بینی کرده است) می‌توانند از قوانین اراده آزاد و فیزیک کلاسیک تبعیت کنند.

فابیو کاستا، فیزیکدان دانشگاه کوئینزلند، که بر این مطالعه نظارت داشت، گفت: “تحقیقات حول محور ریاضیات متمرکز شده است، اما نتایج حاصل از داستان های علمی تخیلی است.”

در واقع این مطالعه مشکل تئوریک سفر در زمان را به گونه ای حل می کند که سفر در زمان امکان پذیر است، اما مسافران زمان در انجام کاری که می خواهند انجام دهند محدودیت هایی دارند و این محدودیت ها از ایجاد پارادوکس جلوگیری می کند.

ممکن است روزی به نقطه‌ای برسیم که واقعاً بتوانیم در زمان سفر کنیم (استیون هاوکینگ معتقد بود این امکان وجود دارد)، و اگر این کار را انجام دهیم، این مطالعه جدید نشان می‌دهد که ما در گذشته آزاد خواهیم بود تا هر کاری انجام دهیم. هر رویداد خودش را بازنشانی می کند.

کاستا گفت: «همانقدر که ما سعی می کنیم در زمان پارادوکس ایجاد کنیم، رویدادها همیشه خود را به گونه ای تنظیم می کنند که از تناقض اجتناب شود.

این فرآیند ریاضی گسترده نشان می دهد که سفر آزاد در زمان به طور منطقی در جهانی عاری از هر گونه تناقض امکان پذیر است.

58321