مغز انسان
-
قرن ها طول کشید تا مردم عدد صفر را بپذیرند. اکنون این مفهوم به اعصاب شناسان کمک می کند تا درک کنند مغز چگونه «نبود» را ادراک می کند. اگر تا به حال در جنگلی بوده اید و برای شناسایی پرنده ای پنهان درختان را زیر و رو کرده اید احتمالا تجربه این احساس را داشته اید؛ وقتی دوستانتان به شاخه ای اشاره می کنند و می پرسند آیا پرنده ای را می بینید شما با حوصله کامل به دوربین دوچشمی خود متکی هستید اما نتیجه فقط «نبود پرنده» است. این تجربه ساده در واقع دروازه ای به یکی از عمیق ترین راز های ذهن انسان است: چگونه مغز ما می تواند «چیزی که وجود ندارد» را درک کند؟ این سؤال درک «هیچ چیز» موضوعی است که عصب شناسان را سال ها مشغول کرده است. پژوهش ها نشان می دهند که مفهوم «صفر» ممکن است کلیدی برای درک این پدیده باشد. عدد صفر که در طول تاریخ بشریت نقشی مرموز و گاه ضد و نقیض داشته از تمدن هایی که از «هیچی بودن» می ترسیدند تا فرهنگ هایی که آن را به عنوان بخشی از فلسفه خود پذیرفتند سیر تحولی جذاب را پشت سر گذاشته است. اما این تنها دلیل …
-
روشی جدید به دانشمندان امکان داده است تا پس از منجمد کردن بافت مغز انسان، آن را به‌هیچ مشکلی ذوب کنند و بافت، عملکرد طبیعی خود را بازیابد. این دستاورد می‌تواند درهای تازه‌ای را به روی روش‌های بهبودیافته مطالعه شرایط عصبی بگشاید. به گزارش شبکه، بافت مغز معمولاً از انجماد و ذوب شدن دوباره جان سالم به در نمی‌برد و این مشکل مانع از پیشرفت تحقیقات پزشکی شده است. در تلاش برای غلبه بر این مشکل، «ژیچنگ شائو» در دانشگاه فودان، شانگهای چین و همکارانش از سلول‌های بنیادی جنینی انسان برای رشد نمونه‌های مغزی خودسازمان‌ده معروف به «ارگانوئیدها» در طول سه هفته استفاده کردند؛ زیرا این بازه زمانی برای رشد نورون‌ها وبافت عصبی کافی است. شایان ذکر است که سلول‌های بنیادی جنینی می‌توانند به انواع مختلف سلول‌های عملکردی مغز تبدیل شوند. شرح عکس: ارگانوئیدهای ذوب‌شده مغز که از طریق تکنیک تصویربرداری رنگ‌آمیزی ایمونوفلورسانس نشان داده شده است محققان سپس این ارگانوئیدها را که به طور متوسط ۴ میلی‌متر قطر داشتند، در ترکیبات شیمیایی مختلفی مانند قندها و ضد یخ قرار دادند که به گمان آن‌ها می‌توانستند به زنده نگه داشتن سلول‌های مغز در زمانی که یخ زده‌اند و قادر به رشد پس از ذوب شدن هستند، کمک کند. پس از …
-
بر اساس مقاله‌ای که در مجله «چشم‌انداز بهداشت محیط زیست» منتشر شده است، قطعات ریزپلاستیک در حال راه یافتن به مغز انسان‌اند. به گزارش شبکه، به نقل از ایتنا، محققان این دانشگاه می‌گویند که ریزپلاستیک‌های موجود در آب، غذا و هوایی که تنفس می‌کنیم، از روده به سایر بخش‌های بدن مانند کلیه‌ها، کبد و مغز راه خواهند یافت. الیسئو کاستیلو، دانشیار بخش گوارش و کبد دانشکده پزشکی دانشگاه نیومکزیکو، می‌گوید: «در دهه‌های گذشته، ریزپلاستیک‌ها در اقیانوس‌ها، بدن حیوانات، گیاهان، آب لوله‌کشی و در بطری‌های آب پیدا شده‌اند. به نظر می‌رسد آن‌ها همه‌جا هستند.» کاستیلو و تیم پژوهشی او به مدت چهار هفته به موش‌ها آبی دادند که حاوی پنج گرم ریزپلاستیک بود؛ معادل مقدار ریزپلاستیکی که قبلا مشخص شده بود انسان هر هفته می‌بلعد (تقریبا معادل وزن یک کارت اعتباری) و دریافتند که ریزپلاستیک‌ها از روده به سایر بافت‌های بدن حرکت می‌کنند. کاستیلو هشدار داد: «این موش‌ها تنها چهار هفته در معرض این ریزپلاستیک‌ها بودند. حالا فکر کنید برای ما انسان‌ها که از بدو تولد تا پیری در معرض آن قرار داریم، وضعیت چگونه خواهد بود؟» به گفته او، وقتی موش‌های سالم با چند هفته قرار گرفتن در معرض این ریزپلاستیک‌ها، نشانه‌هایی از تغییر در وضعیت سلامتی نشان می‌دهند، می‌توان گفت …