خلاصه کتاب رمز اعتماد به نفس ( نویسنده کتی کی، کلیر شیپمن )
خلاصه کتاب رمز اعتماد به نفس ( نویسنده کتی کی، کلیر شیپمن )
کتاب «رمز اعتماد به نفس» اثر کتی کی و کلیر شیپمن، به ریشه های عمیق شکاف اعتماد به نفس میان زنان و مردان می پردازد و راهکارهای علمی و عملی برای تقویت این ویژگی حیاتی در زنان ارائه می دهد.
کتاب رمز اعتماد به نفس (The Confidence Code)، اثری برجسته از کتی کی و کلیر شیپمن، به بررسی عمیق و چندجانبه یکی از پنهان ترین و در عین حال قدرتمندترین عوامل موفقیت، به خصوص در میان زنان، می پردازد: اعتماد به نفس. این کتاب که به سرعت در لیست پرفروش ترین های نیویورک تایمز و آمازون قرار گرفت، با رویکردی علمی، مثال های واقعی و راهکارهای عملی، مخاطبان را به سفری برای کشف ریشه های شکاف جنسیتی در اعتماد به نفس و چگونگی غلبه بر آن دعوت می کند. هدف این مقاله، ارائه یک خلاصه تحلیلی و جامع از این اثر ارزشمند است که نه تنها محتوای اصلی کتاب را پوشش می دهد، بلکه بینش های عمیق تر و استراتژی های قابل اجرا را برای خوانندگان، به ویژه زنانی که در پی افزایش جسارت و قاطعیت در زندگی شخصی و حرفه ای خود هستند، به ارمغان می آورد. با مطالعه این خلاصه، خوانندگان درکی عمیق از مفهوم واقعی اعتماد به نفس، عوامل مؤثر بر آن و استراتژی های عملی برای تقویت پایدار آن به دست خواهند آورد.
درک شکاف اعتماد به نفس: چرا زنان اغلب عقب می مانند؟
علی رغم پیشرفت های چشمگیر زنان در عرصه های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی، پدیده شکاف اعتماد به نفس همچنان به قوت خود باقی است. این شکاف نه تنها بر تصمیم گیری ها و انتخاب های شخصی تأثیر می گذارد، بلکه می تواند در مسیر پیشرفت حرفه ای و اجتماعی زنان نیز مانع ایجاد کند.
پدیده «شکاف اعتماد به نفس» در عمل
در بسیاری از موقعیت های روزمره و محیط کار، نشانه های این شکاف به وضوح قابل مشاهده است. از ورزشکاران زن گرفته تا سیاستمداران و مدیران، بسیاری از زنان موفق نیز اعتراف می کنند که با تردیدهای درونی نسبت به توانایی های خود دست و پنجه نرم می کنند. برای مثال، بازیکنان زن بسکتبال ممکن است پس از یک باخت، تا روزها خود را سرزنش کنند، در حالی که همتایان مردشان به سرعت از آن عبور کرده و بر بازی بعدی تمرکز می کنند.
تحقیقات متعددی این پدیده را تأیید می کنند. مطالعه ای در دانشگاه کورنل و کلمبیا نشان می دهد که زنان در مقایسه با مردان، مهارت های خود را کمتر از حد واقعی تخمین می زنند. برای مثال، در یک آزمون علمی، زنان به طور متوسط پیش بینی می کردند که نیمی از سوالات را درست جواب دهند، در حالی که مردان انتظار پاسخ صحیح به حدود ۷۰ درصد سوالات را داشتند. با این حال، نتایج واقعی نشان داد که میانگین عملکرد هر دو گروه تقریباً یکسان بود. این خودارزیابی منفی، منجر به عدم تمایل زنان برای شرکت در رقابت ها و پذیرش فرصت های جدید می شود، که به نوبه خود، فرصت های مهمی را از آنها سلب می کند.
اعتماد به نفس چیست و چه تفاوتی با مفاهیم مشابه دارد؟
برای درک عمیق تر این شکاف، ابتدا باید تعریف دقیقی از اعتماد به نفس چیست ارائه داد و آن را از مفاهیم مشابه تمایز بخشید. کریستی گلس از دانشگاه ایالتی یوتا، اعتماد به نفس را باور به توانایی انجام کاری که در نظر دارید تعریف می کند. این باور، محدود به یک حوزه خاص است؛ ممکن است فردی در سخنرانی اعتماد به نفس داشته باشد، اما در نویسندگی خیر.
کارولین میلر، نویسنده کتاب های روانشناسی، این مفهوم را گسترش می دهد: اعتماد به نفس عمومی به رویکرد کلی فرد نسبت به جهان اشاره دارد، در حالی که اعتماد به نفس تخصصی به حس تسلط بر موضوعات مشخص مربوط می شود. تسلط به معنای کمال گرایی نیست، بلکه به معنای رویارویی با موانع و عدم تسلیم در برابر چالش هاست.
تمایز اعتماد به نفس از دیگر خصوصیات مثبت حائز اهمیت است:
- عزت نفس و اعتماد به نفس: عزت نفس با ارزش درونی و دوست داشتنی بودن فرد در ارتباط است؛ یعنی باور به اینکه من یک انسان ارزشمند هستم. در حالی که اعتماد به نفس به توانایی فرد برای دستیابی به اهداف و انجام کارها مربوط می شود. عزت نفس به ما در بهتر زیستن احساسی کمک می کند، اما عامل مستقیم حرکت نیست.
- خوش بینی: فرد خوش بین انتظار بهترین نتیجه را از هر شرایطی دارد و نیمه پر لیوان را می بیند. اما خوش بینی به تنهایی باعث عمل نمی شود، بلکه نوعی تعبیر و دیدگاه است. اعتماد به نفس، برعکس، به شما این احساس را می دهد که می توانید کاری کنید تا همه چیز خوب پیش برود.
- خودرحمی: به معنای مهربان بودن با خود و پذیرش شکست هاست. خودرحمی می تواند محرکی برای اعتماد به نفس باشد، زیرا با قابل تحمل کردن شکست، انگیزه را برای ریسک پذیری و امتحان کردن مسائل سخت تر افزایش می دهد.
نکته کلیدی این است که حرکت (Action) سنگ بنای اعتماد به نفس محسوب می شود. یک پژوهش نشان داد زمانی که از زنان خواسته شد تا به تمامی سوالات یک پازل فضایی پاسخ دهند، نمرات آنها به شدت افزایش یافت و با مردان برابر شد. این یعنی عدم اعتماد به نفس منجر به عدم حرکت می شود و با حرکت، حتی اجباری، می توان نتایج را دگرگون کرد.
اعتماد به نفس بهینه: کمی بیشتر از نیاز!
با توجه به آنچه گفته شد، به نظر می رسد داشتن اعتماد به نفس کمی بیشتر از حد نیاز، مفیدتر است. این رویکرد به فرد کمک می کند تا به جای صرفاً فکر کردن به عمل، تمایل بیشتری به حرکت و انجام واقعی کارها داشته باشد. اعتماد به نفس، حلقه گمشده ای است که افراد را از تفکر صرف به سمت اقدام و عمل سوق می دهد.
ریشه های عمیق اعتماد به نفس: ژنتیک، مغز و تربیت
آیا اعتماد به نفس صرفاً یک ویژگی اکتسابی است یا ریشه های بیولوژیکی و ژنتیکی نیز دارد؟ این پرسشی است که دانشمندان به دنبال پاسخی برای آن هستند و نتایج تحقیقات، تصویری پیچیده اما امیدوارکننده را ارائه می دهد.
آیا اعتماد به نفس ذاتی است؟ کاوشی در علم ژنتیک و عصب شناسی
تحقیقات استیو سوئومی، روانشناس اعصاب از مؤسسه ملی بهداشت ایالات متحده، بر روی میمون های رزوس، نشان می دهد که استعداد اعتماد به نفس ژنتیکی است. او دریافت میمون هایی که دارای ژن های خاصی هستند (مانند ژن SLC6A4 که بر انتقال سروتونین تأثیر می گذارد)، انعطاف پذیرتر، آرام تر و مشتاق تر به تعاملات اجتماعی، ریسک پذیری و رهبری هستند. سروتونین، هورمونی است که در آرامش و تصمیم گیری منطقی نقش دارد و سطوح بالاتر آن می تواند بستر مناسبی برای اعتماد به نفس فراهم کند.
علاوه بر سروتونین، هورمون ها و اعتماد به نفس ارتباط تنگاتنگی دارند. اکسی توسین، هورمون مرتبط با تعاملات اجتماعی، ریسک پذیری و تصمیمات اخلاقی، با کاهش افکار منفی درباره دیگران، مسیر را برای فعالیت هموار می کند. همچنین، دوپامین، تحریک کننده حرکت و اکتشاف است و کمبود آن می تواند منجر به عدم فعالیت و بی حوصلگی شود. این هورمون ها با همکاری یکدیگر، زمینه لازم برای تجربه اعتماد به نفس را در مغز فراهم می آورند و یک ارتباط سالم بین بخش های منطق (قشر جلویی مغز) و ترس (آمیگدال) برقرار می کنند.
بنابراین، اعتماد به نفس یک ترکیب پیچیده از استعدادهای ژنتیکی و تأثیرات بیولوژیکی است. همه ما کم یا زیاد با تمایل به اعتماد به نفس به دنیا می آییم، اما این فقط بخشی از داستان است.
قدرت «تربیت» و «انتخاب» در بازنویسی کد اعتماد به نفس
خبر خوب این است که حتی با وجود ریشه های ژنتیکی، نقش تربیت در اعتماد به نفس و انتخاب های ما می تواند مسیر اعتماد به نفس را کاملاً دگرگون کند. مفهوم «شکل پذیری مغز» یا نوروپلاستیسیتی نشان می دهد که مغز ما، حتی در بزرگسالی، قادر به ایجاد مسیرهای عصبی جدید است.
تحقیقات ربکا الیوت در دانشگاه منچستر، تأکید می کند که آموزش های نسبتاً ساده یا روش های تفکر نوین می توانند باعث انعطاف پذیری و تفکر با اعتماد به نفس بیشتر شوند. به عنوان مثال، مطالعات نشان داده اند که پس از هشت هفته مدیتیشن، فعالیت بادامه مغزی (مرکز ترس) کاهش و فعالیت قشر جلویی مغز (مرکز منطق) افزایش می یابد. این مدیتیشن برای اعتماد به نفس ابزاری قدرتمند است.
مطالعات سوئومی بر روی میمون ها نیز نشان داد که حتی میمون های مضطرب ژنتیکی، اگر توسط مادران حمایت کننده پرورش یابند، رفتارهای اجتماعی و با اعتماد به نفس از خود نشان می دهند. این یعنی محیط و تربیت می توانند بر بیان ژن ها تأثیر بگذارند و حتی برنامه ریزی اولیه طبیعت را تغییر دهند. خاطرات ما نیز، چه آگاهانه و چه ناخودآگاه، نقش مهمی در شکل گیری تصمیمات و سطح اعتماد به نفس ما ایفا می کنند. با ساختن شبکه هایی از خاطرات مثبت و تجربیات موفق، می توانیم مسیرهای عصبی مخرب را بازنویسی کنیم.
«با وجود ریشه های ژنتیکی، انتخاب های ما می توانند مسیر اعتماد به نفس را کاملاً دگرگون کنند.»
موانع رشد اعتماد به نفس زنان: اجتماعی و رفتاری
اگرچه ریشه های ژنتیکی و بیولوژیکی در اعتماد به نفس بی تأثیر نیستند، اما عوامل اجتماعی و الگوهای رفتاری اکتسابی نیز نقش مهمی در تضعیف آن در زنان ایفا می کنند. این موانع، از دوران کودکی آغاز شده و در طول زندگی حرفه ای و شخصی ادامه می یابند.
جامعه و تربیت: مانع تراشی در مسیر اعتماد به نفس دختران
نقش جامعه در اعتماد به نفس زنان و نوع تربیت، از عوامل کلیدی در شکل گیری این شکاف است. از کودکی، دختران به آرامش، سکوت و دوری از ریسک و اشتباه تشویق می شوند. جامعه به دختر خوب بودن پاداش می دهد و این رفتارها، که اغلب با توانایی های طبیعی مغز زنان در تشخیص نشانه های عاطفی هماهنگ است، باعث می شود دختران از ترس آسیب دیدن، از ریسک پذیری و تجربه شکست دوری کنند. این در حالی است که پسران به کاوش، شلوغی و ریسک تشویق می شوند.
وقتی یک پسر شکست می خورد، آن را به تلاش کم خود نسبت می دهد و به سرعت از آن عبور می کند، اما یک دختر با همان اشتباه، خود را ناکارآمد می بیند و آن را ناشی از کمبود مهارت می داند. این تفاوت در نحوه مواجهه با شکست، مانعی بزرگ در تقویت اعتماد به نفس در دختران است.
علاوه بر این، پدیده ای به نام تهدید کلیشه ای (Stereotype Threat) نیز بر اعتماد به نفس زنان تأثیر می گذارد. زنان در محیط کار و اجتماع، اگر رفتارهای جسورانه و قاطعانه از خود نشان دهند، اغلب با برچسب های منفی مواجه شده و مورد قضاوت قرار می گیرند. این موضوع باعث می شود زنان برای دوست داشتنی بودن، از ابراز کامل توانایی های خود اجتناب کنند و این خود، هزینه های سنگینی در پی دارد.
عادات خودتخریبی در زنان
جدا از عوامل بیرونی، زنان خود نیز با عادات رفتاری ای دست و پنجه نرم می کنند که به اعتماد به نفس آن ها آسیب می زند:
- تمایل به «دوست داشته شدن» به جای «احترام گذاشته شدن»: این تمایل، زنان را در محیط کار از جرأت مذاکره برای حقوق بهتر یا بیان صریح نظراتشان باز می دارد و منجر به از دست رفتن فرصت ها و تفاوت های فاحش در درآمد می شود.
- نشخوار فکری و اعتماد به نفس: زنان به طور غریزی تمایل دارند بیشتر بر روی مشکلات و اشتباهات خود مانور دهند تا بر راه حل ها. این نشخوار فکری (Overthinking)، تحلیل بیش از حد مسائل و سناریوهای منفی، باعث فلج شدن در برابر عمل و تصمیم گیری می شود و نه تنها بر زندگی حرفه ای، بلکه بر روابط شخصی نیز تأثیر منفی می گذارد.
- کمال گرایی افراطی: ترس از عدم کامل بودن، یکی از مهمترین موانع افزایش اعتماد به نفس در زنان است. این ترس باعث می شود زنان تا زمانی که کاملاً از نتیجه کاری مطمئن نباشند، اقدام نکنند و بسیاری از فرصت ها را از دست بدهند.
- عدم پذیرش بازخورد منفی: مقاومت در برابر پذیرش انتقادات و بازخوردهای منفی، مانع یادگیری و اصلاح خود می شود. این چرخه، فرصت دستیابی به تسلط و در نتیجه اعتماد به نفس را از بین می برد.
تفاوت های بیولوژیکی: نگاهی به مغز زن و مرد
کتاب رمز اعتماد به نفس به بررسی تفاوت های بیولوژیکی مغز زن و مرد نیز می پردازد و نشان می دهد که این تفاوت ها، گرچه به معنای برتری یک جنس بر دیگری نیست، اما در نحوه پردازش اطلاعات، واکنش به استرس و در نهایت، شکل گیری اعتماد به نفس تأثیرگذار است.
معماری مغز: تفاوت ها و کارکردها
تحقیقات عصب شناسی نشان می دهد که مغز زنان و اعتماد به نفس با مردان تفاوت های ساختاری و کارکردی دارد. مغز مردان حجم بیشتری از ماده خاکستری دارد که برای حل مسائل متمرکز مفید است، در حالی که مغز زنان دارای ماده سفید بیشتری است که در ادغام و ترکیب اطلاعات نقش دارد. این تفاوت به معنای آن است که زن و مرد از دو مسیر مجزا به اهداف مشابهی می رسند.
دکتر دانیل آمن، با بررسی ده ها هزار اسکن مغزی، دریافته است که تقریباً تمام قسمت های مغز زنان بیشتر از مردان فعالیت می کند. این فعالیت بیشتر، قدرت زنان را در همدلی، شهود، درون نگری، همکاری و خودکنترلی نشان می دهد. اما در مقابل، زنان در برابر اضطراب، افسردگی و درد نیز آسیب پذیرتر هستند.
یکی دیگر از تفاوت های کلیدی، در واکنش بادامه مغزی (آمیگدال) و شکنج کمربندی (مرکز دلواپسی) به استرس است. زنان بیشتر تمایل به فعال کردن بادامه مغزی مرتبط با حافظه و احساس دارند که به دلواپسی بیشتر منجر می شود، در حالی که مردان بیشتر بر بخش مرتبط با عمل تمرکز می کنند. علاوه بر این، تحقیقات نشان می دهد که زنان ۵۲ درصد کمتر از مردان سروتونین تولید می کنند که هورمون مهمی در کنترل اضطراب است.
با این حال، مغز زنان مزایای منحصربه فردی نیز دارد. تمایل بیشتر زنان به استفاده منظم از هر دو نیم کره مغز (ترکیب مهارت های منطقی و احساسی) یک مزیت آشکار در زندگی مدرن محسوب می شود و به پردازش جامع تر اطلاعات کمک می کند.
ارکستراسیون هورمونی
هورمون ها و اعتماد به نفس نیز نقش مهمی ایفا می کنند:
- تستوسترون (در مردان): پس از بلوغ، مردان حدود ده برابر بیشتر تستوسترون دارند. این هورمون، ریسک پذیری، قدرت نمایی و تمرکز بر پیروزی را تحریک می کند و با نادیده گرفتن عقاید دیگران نیز در ارتباط است.
- استروژن (در زنان): استروژن مشوق ارتباط، مهارت های اجتماعی و احتیاط است. این هورمون، توضیح دهنده بخشی از تمایل زنان به خودداری از ریسک و درگیری است. تحقیقات نشان داده سرمایه گذاری هایی که توسط مدیران زن اداره شده اند، سوددهی بیشتری داشته اند که نشان دهنده دقت و احتیاط بیشتر آنهاست.
نتیجه گیری این بخش آن است که نحوه فکر و رفتار زنان اشتباه نیست، بلکه منطقی و قابل درک است و ریشه در ساختار بیولوژیکی و هورمونی دارد. زنان باید از غرایز طبیعی خود به نفع خود استفاده کنند و این تفاوت ها را به برتری های منحصر به فرد تبدیل کنند.
راهکارهای عملی برای ساختن و افزایش اعتماد به نفس پایدار
اکنون که به درکی عمیق از ریشه ها و موانع اعتماد به نفس دست یافتیم، زمان آن رسیده که به راه های تقویت اعتماد به نفس و استراتژی های عملی برای ساختن و افزایش این ویژگی بپردازیم. این بخش، توصیه های کاربردی کتاب رمز اعتماد به نفس را برای چگونه اعتماد به نفس را بالا ببریم، ارائه می دهد.
تربیت نوین: پرورش اعتماد به نفس از کودکی تا بزرگسالی
اکتساب اعتماد به نفس واقعی، نیازمند نوع جدیدی از تربیت است که فراتر از تشویق های سطحی باشد:
- مسئولیت پذیری زودهنگام: واگذاری مسئولیت های واقعی به کودکان، حتی در سنین پایین، می تواند چرخه ای از امتحان، مسئولیت و موفقیت ایجاد کند. کریستین لگارد، مدیرعامل صندوق بین المللی پول، از چهارسالگی مسئولیت مراقبت از برادران کوچکترش را بر عهده داشته و این را عامل مهمی در ساختن اعتماد به نفس خود می داند.
- تشویق صحیح: به جای ستایش استعداد (تو خیلی باهوشی)، بر تلاش و رشد تأکید کنید (تو خیلی پرتلاش هستی). این رویکرد، موسوم به طرز فکر رشد (Growth Mindset)، به افراد می آموزد که مهارت ها آموختنی و قابل پیشرفت هستند، که این خود محرک ریسک پذیری و انعطاف پذیری در هنگام شکست است.
- رویارویی تدریجی با ریسک: کودکان را به تدریج در معرض چالش های کوچک قرار دهید و در هنگام شکست، از آنها حمایت کنید. به جای سرزنش، بر آنچه از شکست آموخته اند و چگونگی بهبود عملکرد در دفعه بعد تمرکز کنید. الین کائو، وزیر کار سابق آمریکا، مفهوم رویارویی با مصیبت را که در فرهنگ شرق ریشه دارد، عاملی مؤثر در افزایش اعتماد به نفس خود می داند.
- آموزش پذیرش شکست: شکست، جزئی جدایی ناپذیر از فرآیند یادگیری و رشد است. پذیرش شکست به عنوان یک فرصت، به افراد کمک می کند تا به جای دلسرد شدن، دوباره تلاش کنند و به تسلط دست یابند.
۱۲ استراتژی کاربردی برای افزایش اعتماد به نفس
این کتاب دوازده استراتژی کلیدی را برای چگونه اعتماد به نفس را بالا ببریم، معرفی می کند:
- شکست سریع (Fail Fast): این استراتژی که در محافل فناوری رایج است، به معنای پذیرش شکست های کوچک به عنوان فرصت های یادگیری است. به جای تلاش برای کمال گرایی، با انجام کارهای کوچک و پذیرش شکست های سریع، تجربه کسب می کنیم و به سرعت به سمت هدف واقعی حرکت می کنیم.
- خروج از منطقه امن: انجام کارهای جدید و ریسک پذیری آگاهانه، شما را در لبه زندگی نگه می دارد و موجب رشد و اعتماد به نفس می شود. ماندن در منطقه امن، به زودی ملال آور و کسالت بار خواهد شد.
- مدیریت افکار منفی غیرارادی (ANTs – Automatic Negative Thoughts): این افکار می توانند اعتماد به نفس را نابود کنند. با شناسایی، به چالش کشیدن و جایگزینی این افکار منفی با افکار مثبت یا خنثی، می توان تأثیر آنها را کاهش داد.
- کاهش خودمشغولی: تمرکز زیاد بر خود، احساسات و توانایی ها، می تواند بازدارنده باشد. به جای آن، توجه خود را به کمک به دیگران و وظایف معطوف کنید. وقتی درمی یابید که مردم واقعاً در حال فکر کردن راجع به شما نیستند، راحت تر می توانید از من به ما برسید.
- درک تعصبات بیرونی: شناخت عوامل سیستماتیک و تعصبات پنهانی که بر اعتماد به نفس زنان در محیط کار و جامعه تأثیر می گذارند، به شما کمک می کند تا ناامیدی ها را شخصی سازی نکنید و آنها را در حاشیه نگه دارید.
- ارزش گذاری و صحبت کردن از موفقیت ها: زنان اغلب از برجسته کردن دستاوردهای خود اکراه دارند. اما برای تقویت اعتماد به نفس، لازم است که موفقیت های شخصی را ارزشمند بدانیم و در مورد آنها صحبت کنیم. رئیس ها تمایل دارند کارمندانشان برنده باشند.
- تمرین قاطعیت در گفتگو: بیان نظرات به صورت روشن و بدون سؤالی کردن جملات، اعتبار استدلال شما را افزایش می دهد. قاطعانه صحبت کنید و اجازه ندهید تردیدها، پیامتان را تضعیف کند.
- مدیتیشن: مدیتیشن برای اعتماد به نفس یک ابزار قدرتمند است. این پروسه، مغز را بازسازی کرده، فعالیت آمیگدال (مرکز ترس) را کاهش داده و توانایی کنترل احساسات و صراحت در مورد اهداف را افزایش می دهد.
- قدردانی: با قدردانی از چیزهای کوچک و تشکر از دیگران، خوش بینی و دیدگاه مثبت افزایش می یابد، که به نوبه خود اعتماد به نفس را تقویت می کند.
- توجه به سلامت جسمی و روانی: خواب کافی، ورزش منظم و معاشرت با دوستان، سطح استرس را کاهش داده و سطح اکسی توسین را افزایش می دهد که همگی به تقویت اعتماد به نفس کمک می کنند.
- تمرین «حالت های قدرت» (Power Poses): زبان بدن تأثیر مستقیمی بر ذهن دارد. صاف نشستن، تکان دادن سر در هنگام صحبت و حضور قدرتمند در یک فضا، می تواند حس اعتماد به نفس را افزایش دهد.
- پرهیز از وانمود کردن: اعتماد به نفس واقعی از عمل و دستاورد نشأت می گیرد، نه از وانمود کردن. تظاهر به چیزی که نیستید، احساس ناامنی را افزایش می دهد. به جای وانمود کردن، عمل کنید؛ این چرخه (باخت، دست و پنجه نرم کردن با شکست، و تلاش دوباره) یکی از ارکان لازم برای تسلط بر هر کاری است.
بازتعریف اعتماد به نفس زنانه: مسیری متفاوت برای موفقیت
کتاب رمز اعتماد به نفس، در نهایت، به این نکته می رسد که اعتماد به نفس در زنان، لزوماً به معنای تقلید از الگوهای مردانه نیست. بلکه به معنای کشف و تقویت کد اعتماد به نفس منحصر به فرد زنانه است.
فراتر از تقلید: چرا مدل اعتماد به نفس مردانه برای زنان کافی نیست؟
الگوی غالب اعتماد به نفس در جامعه، اغلب یک شخصیت مذکر و فرمانده است که با سلطه جویی، خودنمایی و تمایل بی حدوحصر به ریسک گیری شناخته می شود. مردی که در محیط کار لاف می زند و خودستایی می کند، هنوز به عنوان استاندارد طلایی شناخته می شود و این الگو، زنان را تحت فشار قرار می دهد تا برای موفقیت، این روش ها را، حتی به صورت اجباری و ساختگی، در پیش بگیرند. اما کتاب تأکید می کند که پوشیدن زره اعتماد به نفس مردانه، لزوماً برای زنان راه درستی نیست.
این به آن معنا نیست که مدل زنانه ای از اعتماد به نفس وجود دارد که آسان تر باشد یا زنان را از شرکت در چالش های حرفه ای دور نگه دارد. بلکه آنچه به طور کلی متکی به نفس بودن معنی می دهد، برای زنان و مردان یکسان است، اما نحوه ابراز آن می تواند متفاوت باشد.
خلق «کد اعتماد به نفس» زنانه مدرن
کد اعتماد به نفس زنانه مدرن، به معنای ترکیب نقاط قوت ذاتی زنان (مانند همدلی، همکاری و درون نگری) با قاطعیت و جسارت است. زنان نیازی ندارند که مردانه رفتار کنند تا موفق شوند؛ بلکه باید نقاط قوت منحصر به فرد خود را بشناسند و از آنها به نفع خود استفاده کنند. این مدل جدید، اجازه ابراز آسیب پذیری را نیز می دهد؛ چرا که بیان برخی آسیب پذیری ها، به ویژه در ارتباط با دیگران، می تواند نوعی قدرت محسوب شود.
مطالعه ای در دانشکده کسب و کار دانشگاه استنفورد نشان می دهد زنانی که ترکیبی از ویژگی های زنانه و مردانه را دارند، بهتر از هرکس دیگری، حتی مردان، عمل می کنند. این ویژگی ها شامل سلطه جویی، ادعا و اعتماد به نفس (مردانه) و همکاری، فرایندگرایی، تشویق و فروتنی (زنانه) هستند. کریستن گیلیبرند، سناتور آمریکایی، تأکید می کند که هدف نباید تبدیل زنان به مردان باشد، بلکه باید به آنها یاد داد که قدر نقاط قوتشان را بدانند و تشخیص دهند که از هیچ لحاظی کمبودی ندارند و چگونه می توانند با تعریف منحصر به فرد خود از موفقیت، به درک کاملی از آن برسند.
نتیجه گیری و پیام نهایی کتاب
کتاب رمز اعتماد به نفس (نویسنده کتی کی، کلیر شیپمن)، پیامی قدرتمند و رهایی بخش برای زنان دارد: اعتماد به نفس و موفقیت واقعی، نه از تقلید کورکورانه از الگوهای رایج، بلکه از پرداختن به ارزش ها و قدرت های ممتاز خودتان ناشی می شود. وقتی اعتماد به نفس از درون سرچشمه می گیرد، شما قوی ترین و اصیل ترین حالت ممکن خود هستید.
این کتاب به زنان یادآوری می کند که تلاش برای پنهان کردن، از بین بردن یا تغییر دادن تفاوت هایشان، به معنای قربانی کردن آنچه آنها را منحصر به فرد می کند، است. در عوض، باید سعی کنند از میان این تفاوت ها، نوعی برتری و مزیت استخراج کنند. چگونه اعتماد به نفس را بالا ببریم، پاسخی است که در دل «عمل» و «پذیرش شکست» و «تلاش دوباره» نهفته است. این یک چرخه قدرتمند است که به تسلط و رشد پایدار منجر می شود.
در نهایت، پیام رمز اعتماد به نفس این است: با تفاوت ها با جرئت روبرو شو و این مسئله را به خصوصیت خاص خود تبدیل کن. سعی نکن خودت، عملکرد و شهرتت را با استانداردها، خط کش و معیارهایی که مردان قبل از تو از آن استفاده کرده بودند بسنجی؛ زیرا تو از چشم انداز متفاوتی آغاز کرده ای و مسیر موفقیت تو، کد اعتماد به نفس خودت را می طلبد.