فرسودگی دیجیتال چیست؟ – شبکه

به گزارش شبکه، به نقل از ایتنا،موارد خستگی و فرسودگی، که ممکن است ناشی از تماس و کارکردن مداوم با فناوری باشد، نشان دهنده مشکلی جدی برای سلامتی است. رگبار بی‌پایان نوتیفیکیشن‌ها (اعلان‌ها)، و احساس اینکه فرد باید فوراً به پیام‌ها پاسخ دهد و آبشارهای عظیم اطلاعات در رسانه‌های اجتماعی، یک مشکل جدی است و این رفتار اجتناب‌ناپذیر بار سنگینی بر سلامت روانی و روانی برجای می‌گذارد.

«فرسودگی دیجیتالی» امروزه بیش از هر زمان دیگری فراگیر شده است، و نرخ ابتلای به آن احتمالاً به دلیل قرنطینه سال‌های گذشته (تحت تاثیر پاندمی کووید) همچنان در حال افزایش است، که اغلب منجر به محو شدن مرز بین زندگی شخصی و حرفه‌ای می‌شود.

تخلیه ذهنی و عاطفی

اصطلاح «فرسودگی دیجیتالی» به حالت فرسودگی ذهنی و عاطفی ناشی از گذراندن زمان بیش از حد بر روی دستگاه‌های دیجیتال و فعالیت‌های آنلاین اشاره دارد که شامل حالات خستگی، اضطراب و احساس درگیری بیش از حد یا بی‌تفاوتی است. همچنین به مشکلات فیزیکی مانند درد قفسه سینه و بیماری منجر می‌شود.

به عنوان مثال، در طول یک روز کاری معمولی، مغز ما در معرض سیل اطلاعات استرس‌زا قرار می‌گیرد که بین کارها در چندین دستگاه حرکت می‌کنیم، که باعث می‌شود احساس کنیم در حالت «اضطراری» هستیم که ترشح آدرنالین را تحریک می‌کند. ما همیشه «آنلاین» هستیم، چه با شرکت درکنفرانس‌های آنلاین، پاسخ دادن به ایمیل‌ها و پیامک‌ها، یا مطلع شدن از آخرین اخبار صنعت متبوع خود در رسانه‌های اجتماعی. بیرون آمدن از این مارپیچ در زمان ما دشوارتر شده است، زیرا جهان به شدت بهم پیوسته شده است.

اعتیاد به دوپامین

آیا تا به حال برای شما پیش آمده است که تلفن همراه خود را به طور خودکار باز کنید، روی یک برنامه کلیک کنید و ناگهان متوجه شوید که ساعت‌ها بدون فکر در حال مرور کردن هستید بدون اینکه متوجه گذر زمان شوید؟ بد نیست بدانید که شما تنها نیستید!
بر اساس نظرسنجی انجام شده توسط موسسه بهداشت مک کینزی در سال 2023، بیش از یک سوم شرکت کنندگان در نسل Z بیش از دو ساعت در روز را در رسانه‌های اجتماعی سپری می‌کنند، اما با این وجود، Millennials (نسلِ ایگرگ) فعال‌ترین کاربران هستند، 32٪ اظهار داشتند که آنها حداقل یک یا چند بار در روز پست‌ها را در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک می‌گذارند، این تعامل مداوم با رسانه‌های اجتماعی، تمایل ما به دوپامین، انتقال دهنده عصبی مرتبط با لذت و پاداش را افزایش می‌دهد.

پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی مانند تیک‌تاک، اینستاگرام و فیس‌بوک طوری طراحی شده‌اند که به‌عنوان «کارخانه‌های» دوپامین عمل کنند، جایی که «لایک‌ها»، نوتیفیکیشن‌ها (اعلان‌ها)، و هشدارهای محتوای جدید با هدف فعال کردن حس انتظار و پاداش، که ما را به صفحه نمایش‌هایمان می‌چسباند، طراحی شده‌اند.

“حلقه دوپامین”؛ ما با استفاده از رسانه‌های اجتماعی احساس لذت می‌کنیم، که باعث می‌شود بیشتر بخواهیم، ​​و بنابراین ما را در معرض این رفتار اجباری قرار می‌دهد، که چشمان ما را بارها و بارها به صفحه نمایش دستگاه‌هایمان می‌دوزد!

همانطور که آنا لمبکه در کتاب پرفروش خود، «ملت دوپامین» توضیح می‌دهد، این پلتفرم‌ها از نیاز ذاتی ما برای ارتباط با دیگران سوء استفاده می‌کنند، اما مسیرهای دوپامین را دستکاری می‌کنند تا این میل را به یک عادت ناسالم تبدیل کنند.
  

اقداماتی برای کاهش زمان استفاده از گوشی‌ها

1-مرزها را تعیین کنید

تعیین محدودیت‌های شخصی سختگیرانه برای استفاده از تلفن همراه، عملی است که می‌تواند برای بسیاری از افراد مفید باشد، چه این که تلفن خود را در یک اتاق دیگر در شب رها کنید و از یک ساعت زنگ دار قدیمی برای بیدار کردن شما در صبح استفاده کنید، یا تنظیم بازه‌های زمانی مشخص برای استفاده از تلفن همراه. استفاده از رسانه‌های اجتماعی (ممکن است از 30 دقیقه یا یک ساعت شروع شود). وقفه های مکرر کلید کاهش میزان هرزنامه‌ای است که با آن تعامل دارید.
 

2-نوع محتوایی را که دنبال می‌کنید انتخاب کنید

به این فکر کنید که چه کسانی شما را دنبال می‌کنند، چه کسانی را دنبال می‌کنید و الگوریتم‌ها چه محتوا و افرادی را به شما پیشنهاد می‌کنند. واقعا به شما مربوط نیست به یاد داشته باشید، همچنین می‌توانید لیست «دوستان نزدیک» خود را در اینستاگرام دستچین کنید و انتخاب کنید ترجیح می‌دهید محتوای خود را با چه کسی یا کسانی به اشتراک بگذارید.

انتهای پیام