حمایت محیط‌ زیست از طرح انتقال آب خلیج فارس/ ارزیابی اثرات زیست‌محیطی تصویب شده است

به گزارش شبکه در همین حال ، فاز نخست پروژه انتقال آب به فلات خلیج فارس مرکزی اخیراً آغاز شده است. این پروژه ها همیشه مورد انتقاد قرار می گیرند زیرا بسیاری از کارشناسان به راه حل های ساده تری برای تأمین آب فلات مرکزی از جمله بهبود آبیاری کشاورزی اشاره می کنند. -وجود دارد.

از طرف دیگر ، بسیاری از مردم معتقدند که حرکت آب مشکلی را حل نمی کند و حتی تأثیر برگشت ناپذیری بر منبع حرکت آب دارد. سال گذشته ، در حالی که آژانس محیط زیست با انتقال آب از دریای خزر موافقت کرد ، سپس عباس کشا بارز ، معاون وزیر جهاد کشاورزی وقت ، در جلسه ای گفت که می خواهد آب خزر را در سالهای 1990 و 1991 به دریاچه ارومیه منتقل کند. در همان زمان ، جلسه ای با انجمن علوم آبیاری آمریکا برگزار شد ، جایی که متخصصان این حوزه گفتند که به مدت 20 سال فهمیدیم که انتقال آب بین مناطق بزرگترین اشتباه ما است.

ارزیابی اثرات زیست محیطی پروژه انتقال آب خلیج فارس هفت سال پیش تصویب شد.

آنچه برخی از دوستداران محیط زیست را در مورد حرکت آب در خلیج فارس نگران می کند تهدیدی برای اکوسیستم ها و حیات دریایی است زیرا پساب های آب نمک در محیط دریا تخلیه می شوند و دریاها برای یافتن لوله های آب تخریب می شوند. این نگرانی ها زمانی بوجود می آیند که آژانس حفاظت از محیط زیست می گوید ارزیابی زیست محیطی پروژه تأیید شده است. حمید جلالوندی-مدیر دفتر ارزیابی اثرات زیست محیطی ، آژانس حفاظت از محیط زیست-مصاحبه با شبکه وی گفت: “ارزیابی اثرات زیست محیطی این پروژه در سال 1992 نهایی و تصویب شد.”

وی خاطرنشان كرد: برای پروژه های انتقال آب ، عناصر محیط آبزی و خشكی كه باید رصد شوند از جمله عبور لوله های آب ، حفاظت از سایت های احداث ایستگاه پمپاژ و مناطق حفاظت شده مهم است. عامل این است که اداره عمومی محیط زیست محلی باید نظارت دقیق و کافی را برای این موارد فراهم کند.

جابجایی آب در خلیج فارس فقط برای نوشیدن آب نیست.

وزارت نیرو در تأمین پروژه انتقال آب ، تأمین آب آشامیدنی به مناطق خشک کشور همیشه تأکید داشته است ، اما انتقال آب در خلیج فارس فقط برای تأمین آب آشامیدنی نبوده و هدف آن مصرف صنعتی بوده است. در مصاحبه با مسعود تجریشی-شبکه ، وزیر محیط زیست انسانی ، آژانس حفاظت از محیط زیست توضیح: سیاست سازمان محیط زیست این است که اگر آب از منطقه منتقل شود ، فقط باید برای آشامیدن استفاده شود ، اما دولت چندین پروژه محدود برای انتقال آب از خلیج فارس و دریای عمان تعریف کرده است که برای اهداف دیگری غیر از آب آشامیدنی استفاده می شود. و در زمینه هایی مانند صنعت و کشاورزی مصرف می شود. هدف همچنین جلوگیری از فشار بیش از حد به منابع آب زیرزمینی فلات مرکزی است.

ما در حمل و نقل صنعت منتقل از آب در امتداد دریا تمرکز داریم.

“آنچه ما بر آن تأكید می كنیم این است كه ما به جای انتقال آب به فلات مركزی ایران ، باید صنعت آب كشور را در كنار دریا بسازیم تا آسیب های محیط زیست را كاهش دهیم. البته ما پروژه هایی مانند انتقال آب به خلیج فارس را انجام می دهیم. این پروژه ها با همکاری وزارت انرژی توسعه یافته اند و ما می دانیم که چه مقدار آب باید انتقال داده شود و تحت چه شرایطی آسیب محیطی را به حداقل می رسانیم ، در حالی که این پروژه ها می توانند از نزدیک نظارت شوند.

ما نمی توانیم با پروژه انتقال آب خلیج فارس مخالفت کنیم

تجریشی در پایان گفت که هر پروژه ساختمانی خود تأثیر منفی بر محیط زیست دارد. گزارش ارزیابی نشان می دهد که چگونه می توان این تأثیرات را به حداقل رساند و فعالیت ها را مطابق با صلاحیت های موجود انجام داد. به عنوان مثال ، شما نباید در اصفهان کارخانه تولید فولاد ایجاد کنید ، جایی که مشکل کمبود آب وجود دارد. بیشتر این سیاست ها طی 50 سال گذشته باید مورد توجه قرار می گرفت ، اما اکنون تأمین کننده آب کشور ، وزارت انرژی ، در یک نقطه می گوید که برای اسکان جمعیت باید آب منتقل شود. به همین دلیل ، ما نمی توانیم اعتراض کنیم ، اما فقط می توانیم الزامات زیست محیطی این پروژه ها را در نظر بگیریم.

به گزارش شبکه امروزه ، پروژه های متعدد انتقال آب از دریای خزر و خلیج فارس به رودخانه کارون مجاز است. بسیاری از کارشناسان نگران نتیجه این پروژه ها هستند و تأکید می کنند که بیش از 15 میلیارد متر مکعب آب در سال می تواند در کشور ما صرفه جویی شود. شما می توانید به جای صرف هزینه های زیاد برای انتقال آب و آسیب رساندن به محیط زیست ، آبیاری قطره ای را در زمین های کشاورزی خود انجام دهید. از طرف دیگر ، متخصصان اقلیم همیشه تأکید می کنند که در آینده آب و هوای ایران خشک تر خواهد بود و میزان بارندگی در منطقه کاهش می یابد. بنابراین ما باید خود را با این اقلیم خشک سازگار کنیم ، اما در این بین برنامه های مختلف حرکت آب بین حوضه ای نشان می دهد که ما با آب و هوای خشک سازگار نیستیم. بلکه ما با آن جنگ کرده ایم و اصرار بر انتقال آب به مناطقی با آب و هوای ذاتی خشک داریم و فشار مداوم در سال های اخیر منطقه را بیشتر آسیب پذیر کرده است. با این حال ، نباید فراموش کنیم که اکوسیستم های آبی کشور به دلیل بهره برداری ناپایدار و انواع آلودگی ها بیش از هر زمان دیگری در معرض خطر هستند و دخالت انسان می تواند اثرات جبران ناپذیری بر روی این ذخایر زمین داشته باشد.

انتهای پیام