اعتراض به رفتار با کارگران پایگاه‌های ملی و جهانی میراث فرهنگی

به گزارش شبکه، حقوق کارگران در پایگاه های ملی و میراث جهانی همواره با تاخیر و متوقف می شود و وضعیت استخدامی و قراردادهای کاری بسیاری از آنها نیز نامشخص و نابسامان است. بیشتر آنها از سقف حقوق کمتر نسبت به کارگران متوسط ​​شکایت دارند.

شرایط این نیروهایی که به مرمت، حفاظت و حراست از بناهای تاریخی ایران مشغول بودند به حدی بود که علی دارابی، معاون میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، نامه ای از این دو کارگر در اردیبهشت 1401 دریافت کرد و پس از دریافت نامه ای. از میان این دو کارگر، عزت الله ضرغامی، وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی پایگاه بین المللی شوش، نسبت به پرداخت و تاخیر طولانی و مکرر ارتش در قراردادهای کاری اعتراض کردند. چون حقوق آنها از یک پروژه عمرانی است که سه ماه از سال طول می کشد، با شرایطی مواجه می شوند که حقوق این همکاران همیشه با تاخیر مواجه می شود. وزیر میراث فرهنگی نیز برای حل این موضوع با معاون اول رئیس جمهور (محمد مخبر) گفتگو کرد. این موضوع از سوی سازمان های برنامه و بودجه دستور پیگیری داده شده است و باید راهگشا باشد. اداره میراث فرهنگی نیز به طور جدی به فکر رفع مشکلات همکاران پایگاه است.

برای حل این مشکل در 23 تیر 1401 در جلسه معاونان وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی دستورالعمل تنظیم اداره و استخدام کارکنان میراث ملی و جهانی به تصویب رسید. سایت.

طبق ماده 1 فصل اول این دستورالعمل، کارگران شاغل در محوطه های دولتی و میراث جهانی که قبل از مارس 1400 شاغل بوده و از صندوق دولتی حقوق دریافت کرده اند و همچنین دارایی های سرمایه ای یا نقدی طرح تملک و محلات، حق الزحمه دریافت می کنند، این بخشنامه از مقررات استان تبعیت نمی کند و دبیرکل محلی مسئولیت کلیه امور را در چارچوب قوانین و مقررات ابلاغی و لازم الاجرا بر عهده دارد.

در فصل دوم این فرمان آمده است: به رئیس پایگاه و رئیس استان دستور دهید».

در تبصره 1 بند سوم فصل دوم این دستورالعمل آمده است: «در صورت لزوم برای جذب و به کارگیری افراد جدید، برقراری کلیه شرایط الزامی است و این شرایط شامل تعداد کارگران در پایگاه‌های میراث ملی و جهانی می‌شود. رعايت مقررات و سالانه برآورد بودجه اعتبار توسط وزير يا مقام مجاز تصويب و نوشته و با تصويب كميسيون تخصيص و بودجه انجام مي‌شود.

در تبصره 3 همین ماده نیز تاکید شده است: «مدیریت محلی باید با همکاری مدیریت کل پایگاه، فوت، بازنشستگی، انتقال، استعفا و غیره را به صورت کتبی با جزئیات به اداره کل اصلاحات اداره توسعه منابع انسانی و اداره کل پایگاه و پایگاه اطلاع دهد. اداره کل باید سازماندهی مجدد و به پایگاه اطلاع دهد تفاهم نامه جدید.

اما موضوع ماده 4 این بخشنامه است که مورد اعتراض قرار گرفته است. کارگران و افراد شاغل و شاغل از لحاظ حق الزحمه (در چارچوب سازوکارهای پیش بینی شده در این دستورالعمل) مشمول مقررات قانون کار و از نظر قراردادها و خدمات درمانی از طریق شرکت پیمانکاری مربوطه، بازنشستگی، به دلیل کار و سایر خدمات حوادث مشمول مقررات قانون تامین اجتماعی بوده و حق بیمه ماهانه مطابق قانون تامین اجتماعی از طریق شرکت مذکور به صندوق مربوطه واریز می شود.

در یکی از همین مواد تاکید شده بود که «وزارت میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی هیچ تعهدی در قبال استخدام این کارکنان ندارد».

تبصره 2 تاکید کرد: شنود موظف است طبق قوانین و مقررات، کارگران را از طریق برون سپاری به پیمانکاران ساماندهی کند.

در بند ششم این دستورالعمل نیز آمده است: “شما نمی توانید فردی را که بر اساس قانون حاکم بر تصمیم قضایی یا تخلف اداری یک کارمند برکنار شده است استخدام کنید.”

در ماده ۷ نیز تاکید شده است که «به کارگیری بازنشستگان به استثنای قوانین اصلاحی قانون منع به کارگیری بازنشستگان ممنوع است». و این توضیح به این تبصره اضافه شد که «به کارگیری بازنشسته و ظرفیت قانونی این بند پس از اخذ مجوز امکان پذیر است».

اکنون جمعی از کارشناسان میراث فرهنگی و ارتش پایگاه های میراث ملی و جهانی به محتوای این دستورالعمل پاسخ داده و در نامه ای سرگشاده اعتراض خود را اعلام کرده اند. آنچه آنها می گویند این است که دستورالعمل های اداری و استخدامی کارگران پایگاه های میراث ملی و جهانی نه تنها هیچ گونه سیستم و تبلیغاتی ارائه نمی دهد، بلکه منجر به از دست دادن بسیاری از کارگران و پرسنل این پایگاه ها می شود. حفظ، مرمت و کارشناسی این پایگاه در درجه اول اهمیت قرار دارد. آنها آثار تاریخی کشور را به خطر خواهند انداخت.

شبکه در این نامه اسامی امضاکنندگان را فاش نکرده و گفته است: «این دستورالعمل‌ها مأموریت پایگاه‌های میراث ملی و جهانی را مشخص می‌کند، وضعیت آن‌ها را تغییر می‌دهد و به جای ارتقای جایگاه‌های نظامی، از جایگزینی صحبت می‌کند. چگونه می توان انتظار داشت که در مرمت و حفاظت از مهم ترین بناهای تاریخی، خطای انسانی رخ ندهد، با سازماندهی واحدهای تخصصی فعال در این پایگاه که مستقیماً در مطالعه، حفاظت، مرمت و نگهداری مجموعه های تاریخی نقش دارند؟

یکی از بخش‌های مهم و حساس حوزه میراث فرهنگی، پایگاه‌های میراث ملی و جهانی است که وظیفه حفاظت، مرمت، نگهداری، تحقیق و مطالعه بناها و محوطه‌های تاریخی شناخته شده کشور را بر عهده دارد. اهمیت این حوزه نسبت به سایر حوزه های ماموریتی وزارت میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی در این است که فعالیت ها در این حوزه تخصصی، میدانی و اشتباهات غیرقابل برگشت و غیر قابل برگشت است.

نامه سرگشاده بسیاری از کارشناسان میراث فرهنگی و قدرت پایگاه میراث همچنان ادامه دارد و سوالاتی مانند: سرمای زمستان در برابر همه مشکلات اعم از بلاتکلیفی، خستگی ناپذیری در وضعیت اشتغال و بسیاری از مشکلات مالی ایستادگی کرده و دقیقاً از هویت و تمدن ایرانی – اسلامی این سرزمین محافظت و دفاع می کند. اکنون پس از سال ها تلاش و فعالیت، انتظار می رود به جای تغییر سمت و ارتقای این نیروها، یک شرکت قراردادی بیاید و موجی از نگرانی را در ذهن کارکنان پایگاه و خانواده های آنها ایجاد کند. و عجیب اینکه وزارت میراث فرهنگی در نظر دارد چنین تصمیمی را در تخصصی ترین حوزه های فعالیت خود یعنی بر اساس میراث ملی و جهانی اجرا کند.

آیا ممکن است به این دلیل باشد که ماموریت اصلی این وزارتخانه حمایت از سه حوزه ماموریتی از جمله میراث فرهنگی برتر جهان و بناها و سنگرهای ملی است؟ با تجمیع نیروهای ویژه ای که در این پایگاه به طور مستقیم در تحقیقات، حفاظت، مرمت و نگهداری مجموعه های تاریخی فعالیت می کنند، این ماموریت قابل بحث نیست و نگرانی هایی در مورد مرمت و حفاظت از اکثر آثار وجود خواهد داشت. اثر تاریخی مهم کشور؟

به نظر می رسد این شکل از تصمیم گیری فاقد اراده برای حل اساسی مشکل است. چرا که این بخشنامه با توجه به ایرادات فنی و اساسی، بیش از آنکه مشکل وضعیت استخدامی کارگر را حل کند، برای پاک کردن صورت مسئله به گونه ای که گویا از گودالی به چاه افتاده است، عمل کرد.

این سوال هم پیش می آید. آیا حفاظت، بازیابی، تحقیق و پژوهش از وظایف اولیه پایگاه، فعالیت‌های موقت، خدماتی و غیرحرفه‌ای است که می‌توان آن را به شرکت‌های پیمانکاری منابع انسانی سپرد؟ آنچه مسلم است این موضوع نشان دهنده عدم آگاهی و درک نادرست متولیان امر از اموال فرهنگی و آثار ملی و جهانی است.

امیدوارم جناب آقای دکتر آیت الله زاده شیرازی و سایر بزرگانی که در ساختن میراث فرهنگی این دیار، تشکیل شالوده عرصه میراث فرهنگی، پرورش نیروهای متخصص و ایجاد دوره های دانشگاهی نقش اساسی داشته اند، متخصصان، شجاعان تربیت کنند. . مدیرانی که اهمیت می دهند تخصصی ترین بخش تحت تاثیر تصمیمات لحظه ای و غیرکارشناسی وزارت میراث فرهنگی قرار نگیرد…

این نگرانی ها نسبت به سایت های میراث جهانی که در آن دولت ها به کنوانسیون میراث جهانی یونسکو متعهد هستند، حساس تر است. زیرا حفظ و پرورش نیروی کار ثابت و متخصص سایت های میراث جهانی یکی از مهمترین وظایف پایگاه ها در سراسر جهان است.

به نظر می رسد تصمیم گیرندگان و مبدعان آن بخشنامه، پایگاه های میراث ملی و جهانی را پایگاه های پشتیبانی جاده ای یا پایگاه های اطلاع رسانی و یا مانند آن می دانند. شايد پايگاه هاي ميراث ملي و جهاني پرچم هاي افتخار تاريخ و تمدن اين سرزمين به ويژه در زمينه هاي ميراث فرهنگي، توسعه مديريت و گردشگري با حمايت شخصي وزرا و همه معاونان وزرا بايد حفظ اسلامي باشد. تمدن ایرانی فعالیت های پایگاه بسیاری از تخصص های بین رشته ای که به اصل کار مرمت نمی پردازند، کار در مرمت آثار، تلاش باستان شناسان و کارگران، متخصصان آزمایشگاه، معماران، زبان شناسان باستان، مستندسازان، پژوهشگران تاریخی… و بسیاری از مهمترین و پیچیده ترین آثار کشور را باید کم ارزش دانست.

طی سال‌ها، وزارتخانه‌های دیگر از جمله آموزش و پرورش، با دریافت مجوزهای لازم از مجلس و هیئت‌های دولتی، نیروهای نهضت آموزشی و سوادآموزی را در مقاطع مختلف متحول کرده‌اند و تعداد کارکنان شاغل در این پایگاه بسیار بیشتر است. بیش از 20 سال است که وزارت میراث فرهنگی برای 800 کارگر شاغل در این پایگاه تخصصی ایده اولیه ای ارائه نکرده است، اما در بیشتر موارد دارای تحصیلات عالی هستند.

نکته دیگر اینکه بر اساس قانون برنامه ششم توسعه، وزارت میراث فرهنگی به هیات مدیره اجازه می دهد تا بناهای تاریخی و اماکن تاریخی را مدیریت کند و با ایجاد یک سازمان مستقل، مدیریت مناسب تری در نظر گرفته نمی شود. ممکن است از سایر قابلیت های درآمدی خارج از بودجه جاری بهره مند شوند. بهبود کیفیت خدمات به گردشگران. البته آنها در سال 2019 برای این کار اقدام متقابلی ارائه کردند، اما به دلیل تغییر دولت شکست خوردند.

با توجه به این وضعیت، انتظار می‌رود مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و شیلات به توانمندی‌های داخلی وزارتخانه‌های ذیربط به‌ویژه نیروهای متخصص شاغل در پایگاه‌ها و موزه‌ها توجه بیشتری داشته باشد. شرکتی شدن کارکنان پایگاه و بازکردن پای پیمانکاران به گنجینه ملی کشور و استفاده از کلماتی مانند “دفتر هیچ تعهدی برای استخدام نیروهای پایگاه ندارد” نه تنها مفید نیست، بلکه مانند پاک کردن چهره مشکل است، بلکه میراث فرهنگی را نیز در بر می گیرد. همچنین نتیجه گرفتن جان جوانان تحصیل کرده ای است که بیش از 10 تا 20 سال خالصانه فداکاری کرده اند. لذا این گونه مدیریت ها و تصمیم گیری ها جز پشیمانی و یأس در دل خط مقدم میراث فرهنگی ملت نخواهد بود و نتایج آن در کوتاه مدت نمایان خواهد شد.

انتهای پیام