از جانمایی رانتی تا مشکلات آب و برق
اقتصاددانان بر این باورند که یکی از مشکلات ساختاری شرکت های کوچک و متوسط در شهرهای صنعتی، جابه جایی نامناسب شهرها بر اساس رانت است. به همین دلیل است که در همه جا شرکت هایی ایجاد شده اند که عموماً از مشکلات گوناگون به ویژه مشکلات زیرساختی مانند آب، فاضلاب، برق و جاده رنج می برند.
به گزارش شبکه، بر اساس آخرین آمار منتشر شده از سوی شرکت های کوچک و متوسط و تشکل های شهرک های صنعتی، تا پایان خردادماه امسال 509 شهرک صنعتی و 338 ناحیه صنعتی در حال بهره برداری بوده که از این تعداد 49 هزار و 529 واحد صنعتی در حال بهره برداری بوده است. ما برای بیش از 987000 نفر در کره فرصت های شغلی فراهم می کنیم.
البته در نتیجه طرح پایش واحدهای صنعتی بسته مشخص شد که 1267 تراکم شامل 6814 تراکم در داخل شهرها و نواحی صنعتی و 5253 مورد در خارج وجود دارد که 62 درصد آن از طریق فناوری فعال سازی مجدد قابل راه اندازی است. بیش از 167 هزار شغل جدید ایجاد می شود و سازمان صنایع کوچک در نظر دارد هر ساله این واحدها را احیا کند. همچنین به گفته مدیران شرکتهای کشورهای رکود، 44 درصد واحدهای غیرفعال با کمبود نقدینگی، 16 درصد با کمبود تقاضا و بازار، 11 درصد با کمبود مواد اولیه و 10 درصد با مشکل فرسودگی مواجه هستند. خرابی ماشین، 9 درصد مسائل حقوقی سازمان ها و دستگاه ها، 8 و 2 درصد مشکلات زیرساختی و 2 درصد مشکلات مالکیت و سهامدار است.
علی رسولیان از سازمان صنایع کوچک و شهرکهای صنعتی در روز حمایت از صنایع کوچک سال گذشته گفت: شرکتهای کوچک و متوسط حدود ۸۰ درصد از صنعت ملی و ۴۵ درصد اشتغالزایی را به خود اختصاص دادهاند.
با این حال، صنایع کوچک نیز با چالش هایی روبرو هستند. مهمتر از همه، صنایع بزرگ به واسطه قدرتی که دارند، منابع بیشتری را جذب کرده و در نتیجه سهم بسیار بیشتری در ارزش افزوده کشور دارند. از سوی دیگر صداها و مشکلات کسب و کارهای کوچک از جمله مسائل زیرساختی به خوبی شنیده نمی شود. علاوه بر این، نبود شرایط لازم برای رشد این شرکت ها و احتمال ورشکستگی و فروپاشی شرکت های کوچک و متوسط نیز از مشکلات جدی در این زمینه است.
سهم بالای SMEها در ساختار صنعتی ایران
حسین حقگو در این زمینه در گفت وگو با شبکه، با اشاره به فعالیت حدود 89 هزار واحد صنعتی در سراسر کشور، با اشاره به اینکه حدود 84 هزار واحد کوچک و متوسط هستند، گفت: بنابراین، اگرچه بخش قابل توجهی از ساختار صنعتی ایران مبتنی بر بنگاههای کوچک و متوسط (SMEs) است، اما از نظر ارزش افزوده، این بنگاههای بزرگ بخش عمدهای از صنایع با ارزش افزوده و کل کشور را تشکیل میدهند. صادرات. .
شرکت های کوچکتر کمتر شنیده می شوند. چون پراکنده هستند، چارچوب مشترکی برای هماهنگی وجود ندارد و سازمان شهرک صنعتی کوچک متولی کسب و کارهای کوچک سهم زیادی از قدرت سیاسی و حاکمیت ندارد.
او گفت که چون صدای شرکتهای بزرگ شنیدنیتر و قدرتمندتر است، میتوانند مشکلات را بهتر بیان و حل کنند. چون پراکنده هستند، چارچوب مشترکی برای هماهنگی وجود ندارد و سازمان شهرک صنعتی کوچک متولی کسب و کارهای کوچک سهم زیادی از قدرت سیاسی و حاکمیت ندارد. اساساً رئیس این سازمان یکی از نمایندگان غیرکارمند اداره حراست است. این شرایط باعث شد که صنایع کوچک نتوانند منابع زیادی را جذب کنند.
این در حالی است که به گفته این اقتصاددان، سرمایه گذاری کم، اشتغال زایی بالا، مدیریت آسان و دسترسی به طیف وسیعی از افراد، انعطاف پذیری و تاثیر صنایع کوچک بر مناطق فقیر و توزیع درآمد از نقاط قوت شرکت های کوچک و متوسط است.
کره دارای 50 شهر صنعتی با تولید ناخالص داخلی 160 میلیارد دلاری است. بیش از 800 ایران!
حقگو با اشاره به فعالیت در منطقه صنعتی با حدود 847 شهرک و 48 هزار بنگاه کوچک و متوسط (SME) گفت: کره دارای تولید ناخالص داخلی حدود 160 میلیارد دلار و صادرات عظیم است، اما کمتر از 50 شهرک صنعتی دارد. در واقع، ساختارهایی که صنایع کوچک را در بر می گیرند با مشکل مواجه هستند. یکی دیگر از مشکلات ساختاری شهرک ها، موقعیت نابجای آن ها بر اساس فشارهای سیاسی و رانت است. به همین دلیل است که در همه جا شرکت هایی ایجاد شده اند که عموماً از مشکلات گوناگون به ویژه مشکلات زیرساختی مانند آب، فاضلاب، برق و جاده رنج می برند.
همچنین به گفته وی برخی از مردم زمین می خرند و تا گران شدن قیمت راکد می مانند. بنابراین به طور کلی واحدهای کوچک و متوسط از نظر فردی، ساختاری و سیاسی دارای مشکلاتی هستند.
در اقتصاد ایران، شرکتهای بزرگ متولد میشوند و بیشتر آنها مانند پتروشیمی، فولاد و خودرو، بهرهبردار و رانتخوار هستند، اما بنگاههای کوچک رشد چشمگیری ندارند.
حقگو تصریح کرد که یکی دیگر از نکات منفی کسب و کارهای کوچک رشد نکردن آنهاست. حقگو تولد شرکت های بزرگ در اقتصاد ایران است که اکثراً استثمارگر و رانت خوار هستند، مانند پتروشیمی، فولاد و خودرو، اما شرکت های کوچک رشد نمی کنند. بلکه حتی نشت هایی می کنند که برخلاف رویه رایج در جهان است. اما در ایران به جای حل مشکلات کلان اقتصادی و فراهم کردن شرایط برای رشد در مقیاس کوچک، دولت با اعطای تسهیلات به واحدهایی که ادامه فعالیت در قالب احیا را توجیه نمی کند، واحدهای راکد را سرپا نگه می دارد. بنابراین، پس از کاهش این پشتیبانی، ممکن است این دستگاه ها دوباره غیرفعال شوند.
این کارشناس اقتصادی گفت: عدم توانایی واحدهای کوچک در رشد به معنای مساعد نبودن وضعیت اقتصادی برای تولید است. او گفت: او گفت: آماری از تعداد واحدهایی که واحدهای راکد را احیا می کنند اما کاملا تعطیل شده اند منتشر شده است. اما رشد واحدها باید روند طبیعی را طی کند و اگر واحدی به هر دلیلی نتواند رقابت کند تعطیل شود.
آیا کسب و کارهای کوچک نسبت به شرکت های بزرگ اولویت دارند؟
وی در پایان با تاکید بر اینکه دوگانگی بین توسعه بنگاه های کوچک و متوسط و بنگاه های بزرگ وجود ندارد، گفت: شرکت های کوچک و متوسط و بنگاه های بزرگ باید در یک زنجیره فعالیت کنند. در این زنجیره واحدهای بزرگ و کوچک با توجه به قابلیت های مربوط به خود برای ایجاد یک برند با قابلیت صادرات و تحقیق و توسعه به یکدیگر متصل می شوند.
لازم به ذکر است 31 مرداد به عنوان روز حمایت از مشاغل کوچک نامگذاری شده است.
انتهای پیام