آنچه باید درباره «کهیر» بدانید

به گزارش عصر ایران در گام به سلامت ، “کهیر معمولاً به صورت برجستگی های قرمز رنگ روی پوست همراه با خارش شدید است.” کهیرها در اندازه های مختلف ظاهر می شوند و می توانند ناگهان شکل گرفته و ناپدید شوند و هر بار در مکان های مختلف ظاهر شوند.

برای تشخیص بالینی کهیر مزمن ، بیمار باید حداقل 6 هفته در سال از این بیماری رنج ببرد. حتی با توجه به کاهش ضایعات پوستی.

علت دقیق این بیماری ناشناخته است ، اما متخصصان تشخیص داده اند که درمان مربوط به کنترل واکنش های آلرژیک است. معمولاً برای رسیدن به این هدف ، آنتی هیستامین ها و تغییرات رژیم غذایی در نظر گرفته می شود.

علائم کهیر مزمن

ضایعات پوستی قرمز که تمایل ندارند در مناطق خاصی از بدن ظاهر شوند ، از علائم بارز کهیر است. از طرف دیگر ، تنوع در شکل و اندازه کهیرها وجود دارد.

علائم در نظر گرفته شده برای تشخیص بالینی کهیر مزمن شامل موارد زیر است:

کهیر قرمز در تمام قسمت های بدن

انواع مختلف کندوها در اندازه های مختلف با الگوهای شکل و از دست دادن

تورم در بعضی از مناطق پوست به دلیل ظاهر کهیر

ظاهر کهیرهای مرتبط با تحریک ، مانند استرس یا قرار گرفتن در معرض گرما

-خارش شدید

کهیر مزمن و کیفیت زندگی

مطالعه ای از بیمارستان St Thomas در انگلیس نشان داد که کهیر مزمن در زندگی اجتماعی بیش از نیمی از بیماران مبتلا به این بیماری تأثیر می گذارد. همچنین ، بیش از نیمی از این افراد فکر می کنند مسائل زیبایی شناختی بر زندگی جنسی آنها تأثیر منفی می گذارد.

این وضعیتی است که کهیر مزمن می تواند زندگی کاری افراد را تحت تأثیر قرار داده و آنها را در کار غایب کند.

یک گروه اجتماعی نزدیک از افراد مبتلا به کهیر مزمن نقش بسیار مهمی را ایفا می کند. این افراد نباید با اظهاراتی روبرو شوند که اعتماد به نفس آنها را از بین ببرد. افزایش بازخورد منفی همچنین می تواند احتمال چسبیدن به درمان را کاهش دهد.

شرایط استرس زا می تواند کهیرهای مزمن را بدتر کند. حتی رفتارهایی مانند خاراندن کهیر ناشی از اضطراب می تواند منجر به ضایعات پوستی شود که بعداً آلوده شوند.

درمان دارویی

یکی از روشهای اصلی درمان کهیر مزمن ، تجویز داروهای ضد آلرژی است. در میان آنها ، آنتی هیستامین ها یکی از رایج ترین ها هستند.

آنتی هیستامین هایی که باعث خواب آلودگی می شوند عبارتند از:

-هیدروکسیژن

-سگ چرخش

-دفن هیدرامین

از بین آنتی هیستامین های کمتر شناخته شده ، مشهورترین آنها احتمالاً فکسوفنادین و لوراتادین است که در گروه سیتریزین ها قرار دارد.

اگر کهیر مزمن با التهاب شدید همراه باشد ، پزشک ممکن است داروهای کورتیکواستروئید و داروهای ضد التهابی برای شما تجویز کند. این دارو دارویی است که به دلیل عوارض جانبی مصرف محدودی دارد و برای اهداف خاص استفاده می شود. بیشترین توصیه شده معمولاً پردنیزون است.

درمان غیر دارویی

علاوه بر داروها ، رژیم غذایی برای بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به کهیر مزمن نیز مهم است. این اقدامات برای مقابله با علائم طولانی مدت در نظر گرفته شده است.

اقدامات غیر دارویی برای مبارزه با کهیر مزمن شامل موارد زیر است:

از صابون هایی که طبیعی نیستند و باعث تحریک پوست شما می شوند خودداری کنید

-با کرم مرطوب کننده پوست را مرطوب می کند

-برای جلوگیری از مالیدن پارچه بر روی پوست خود از لباس راحت استفاده کنید.

حتی در روزهای آفتاب در فضای باز از ضد آفتاب استفاده کنید.

پرهیز از محرک های شناسایی شده