جاذبه های گردشگری جاده بهشت کدام اند؟

آخرین به روز رسانی: 22 خرداد

خواندن این مطلب 17 دقیقه زمان میبرد

جاده بهشت هند مسیری نوظهور و خیره کننده در ایالت گجرات است که برای اتصال خاودا به شهر باستانی دولاویرا احداث شده و با مناظر طبیعی بکر و چشم اندازهای آبی، تجربه ای فراموش نشدنی از سفر جاده ای در هندوستان را ارائه می دهد. این جاده نه تنها دسترسی به یک سایت مهم باستان شناسی را تسهیل می کند، بلکه خود به تنهایی یک جاذبه گردشگری محسوب می شود که زیبایی های منحصر به فرد منطقه ران کوچ را به نمایش می گذارد.

این مسیر تازه احداث شده، که نام «جاده بهشت» را به خود گرفته، پاسخی به نیاز گردشگران علاقه مند به سفرهای جاده ای در هند است. پروژه ساخت این جاده با هدف بهبود زیرساخت های منطقه و جذب بیشتر توریست به سمت دولاویرا، یکی از مهم ترین سایت های تمدن دره سند، آغاز شد. دولاویرا که قدمتی هزاران ساله دارد، گنجینه ای از تاریخ و باستان شناسی است و دسترسی آسان تر به آن از طریق این جاده، اهمیت بالایی در توسعه گردشگری منطقه دارد. حتی پیش از تکمیل نهایی، این جاده در فهرست مقاصد بسیاری از مسافران و کاوشگران قرار گرفته بود.

معرفی جاده بهشت هند

جاده بهشت هند، که به نام Road To Heaven نیز شناخته می شود، یک مسیر ارتباطی استراتژیک و گردشگری در ایالت گجرات هندوستان است. این جاده شهر خاودا را به شهر باستانی دولاویرا متصل می کند. دولاویرا که در منطقه ران کوچ بزرگ (Great Rann of Kutch) واقع شده، یکی از مهم ترین سایت های باستان شناسی مربوط به تمدن هاراپان یا دره سند است و به دلیل ارزش تاریخی و فرهنگی بی نظیرش، در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.

احداث این جاده از سال ۲۰۱۹ آغاز شد و هدف اصلی آن تسهیل دسترسی گردشگران و محققان به دولاویرا و سایر مناطق باستانی اطراف بود. پیش از این، مسیرهای دسترسی به این منطقه ناهموار و دشوار بود، که بازدید از ویرانه های باستانی را برای بسیاری از مسافران محدود می کرد. با ساخت جاده بهشت، سفر به این گنجینه تاریخی بسیار راحت تر و دلپذیرتر شده است.

اگرچه جاده بهشت هند هنوز در برخی بخش ها در حال تکمیل است و ممکن است جزئیات نهایی آن هنوز به پایان نرسیده باشد، اما بخش های قابل استفاده آن هم اکنون نیز مورد توجه گردشگران قرار گرفته اند. طول فعلی جاده حدود ۳۰ کیلومتر است و پیش بینی می شود با تکمیل کامل، نقش مهمی در رونق اقتصادی و گردشگری منطقه ایفا کند. این جاده نمادی از تلاش هند برای حفظ و معرفی میراث باستانی خود در کنار توسعه زیرساخت های مدرن است.

مسافرانی که این جاده را برای سفر خود انتخاب می کنند، نه تنها به یک مقصد تاریخی مهم دسترسی پیدا می کنند، بلکه از زیبایی های طبیعی منحصر به فرد منطقه نیز لذت می برند. ترکیب چشم اندازهای بیابانی، تالاب های فصلی و مناطق سرسبز در طول مسیر، تجربه ای خاص و متفاوت از یک سفر جاده ای را فراهم می آورد که کمتر در نقاط دیگر جهان یافت می شود. این ویژگی ها باعث شده تا جاده بهشت هند به سرعت به یکی از جاذبه های جدید و محبوب گردشگری در هند تبدیل شود.

مناظر اطراف جاده بهشت هند

جاده بهشت هند، با طول تقریبی ۳۰ کیلومتر، از میان چشم اندازهای متنوع و اغلب خیره کننده منطقه ران کوچ عبور می کند. این منطقه که عمدتاً به خاطر دشت های نمکی وسیع خود شهرت دارد، در فصل های مختلف سال چهره ای متفاوت به خود می گیرد. در طول فصل های بارانی، بخش هایی از ران کوچ زیر آب می روند و تالاب های بزرگی را ایجاد می کنند که درخشش آب در زیر نور خورشید، منظره ای مسحورکننده پدید می آورد.

در مسیر جاده بهشت، مسافران با ترکیبی از مناظر طبیعی روبرو می شوند که شاید کمتر انتظار آن را داشته باشند. بخش هایی از جاده از میان دشت های بیابانی و خشک عبور می کند که زیبایی خاص خود را دارند. اما در نقاط دیگر، به خصوص در نزدیکی تالاب های فصلی، آب های زلال و وسیع اطراف جاده را فرا می گیرند و حس قدم زدن در یک منطقه آبی را القا می کنند.

ترکیب منحصر به فرد دشت های نمکی بیابانی، تالاب های فصلی درخشان و بخش های سرسبز در امتداد جاده بهشت هند، مناظری خلق می کند که واقعاً شایسته نام بهشت هستند و تجربه ای بصری بی نظیر را به مسافران هدیه می دهند.

علاوه بر چشم اندازهای آبی و بیابانی، در برخی قسمت ها نیز پوشش گیاهی سرسبز و حتی مناطق جنگلی کوچکی دیده می شود که تنوع زیستی منطقه را نشان می دهد. بسته به زمان بازدید، به ویژه در فصل زمستان که پرندگان مهاجر به این منطقه می آیند، امکان مشاهده گونه های مختلف پرندگان، از جمله فلامینگوهای زیبا که در تالاب ها جمع می شوند، وجود دارد. این تالاب ها بهشتی برای پرنده نگران محسوب می شوند.

فراتر از زیبایی های طبیعی، ویرانه های باستانی مربوط به تمدن هاراپان نیز در اطراف جاده بهشت پراکنده اند و به چشم انداز تاریخی منطقه عمق می بخشند. این تلفیق طبیعت بکر و تاریخ کهن، سفر در جاده بهشت هند را به تجربه ای چندبعدی تبدیل می کند. حتی بخش های بیابانی این جاده نیز با وسعت و سکوت خود، آرامشی خاص و زیبایی جادویی دارند که بازدیدکنندگان را مجذوب خود می کند.

سایر جاذبه های گردشگری جاده بهشت هند

جاده بهشت هند تنها یک مسیر زیبا نیست، بلکه دروازه ای به سوی مجموعه ای از جاذبه های گردشگری متنوع در منطقه ران کوچ است. مهم ترین مقصد در انتهای این جاده، شهر باستانی دولاویرا است. این سایت باستان شناسی که یکی از بزرگ ترین شهرهای تمدن دره سند بوده، شامل بقایای یک شهر بسیار پیشرفته با سیستم شهرسازی منظم، مخازن آب پیچیده، و سازه های عمومی چشمگیر است. کاوش در ویرانه های دولاویرا، فرصتی بی نظیر برای آشنایی با یکی از قدیمی ترین تمدن های جهان فراهم می کند و برای علاقه مندان به تاریخ و باستان شناسی بسیار جذاب است.

یکی دیگر از جاذبه های قابل توجه در نزدیکی دولاویرا و مسیر جاده بهشت، پارک فسیل (Fossil Park) است. این پارک مجموعه ای دیدنی از فسیل های باستانی، از جمله فسیل های درختان و سایر موجودات مربوط به دوران های زمین شناسی گذشته را به نمایش می گذارد. بازدید از پارک فسیل می تواند تجربه ای آموزنده و سرگرم کننده برای بازدیدکنندگان در هر سنی باشد و درک بهتری از تاریخ طبیعی منطقه ارائه دهد.

علاوه بر دولاویرا و پارک فسیل، چندین مکان طبیعی دیگر نیز در امتداد جاده بهشت هند و اطراف آن وجود دارند که ارزش بازدید دارند. نام هایی مانند Bokad Gado، Bhim Godo، Sonpari، و Cheria Bet به مکان های طبیعی زیبایی اشاره دارند که ممکن است شامل تپه ها، صخره ها، یا نقاط دیدنی در چشم انداز ران کوچ باشند. این نقاط فرصت هایی برای پیاده روی های کوتاه، عکاسی، و لذت بردن از آرامش طبیعت بکر منطقه فراهم می کنند.

یکی از محبوب ترین فعالیت ها و جاذبه های طبیعی در جاده بهشت هند، تماشای غروب آفتاب است. به خصوص در بخش هایی که آب تالاب ها جاده را احاطه کرده است، انعکاس رنگ های خیره کننده آسمان در آب، منظره ای رویایی و فراموش نشدنی خلق می کند. این تجربه آرامش بخش، نقطه اوج یک روز گشت و گذار در امتداد این جاده زیبا محسوب می شود و بسیاری از مسافران برای ثبت این لحظات زیبا توقف می کنند. این مجموعه از جاذبه ها، جاده بهشت هند را به مقصدی فراتر از یک مسیر صرف تبدیل کرده است.

هتل های نزدیک به جاده بهشت هند

برای مسافرانی که پس از پیمودن جاده بهشت هند و بازدید از جاذبه های گردشگری آن به دنبال مکانی برای اقامت هستند، گزینه هایی در نزدیکی مقصد نهایی این جاده، یعنی شهر باستانی دولاویرا، وجود دارد. یکی از شناخته شده ترین اقامتگاه ها در این منطقه، اقامتگاه Road To Heaven Chandani است که نام آن با خود جاده گره خورده است. این اقامتگاه گزینه ای مناسب برای استراحت پس از یک سفر جاده ای طولانی و گشت و گذار در منطقه فراهم می آورد.

اقامتگاه Road To Heaven Chandani در موقعیت مناسبی در نزدیکی دولاویرا قرار گرفته و امکانات رفاهی متعددی را برای مهمانان خود ارائه می دهد. از جمله این امکانات می توان به دسترسی به اینترنت وای فای پرسرعت برای ارتباط با دنیای خارج، پارکینگ رایگان برای مسافرانی که با خودروی شخصی سفر می کنند، و سرویس اتاق برای راحتی بیشتر اشاره کرد. همچنین، این اقامتگاه خدمات غذایی شامل صبحانه و انواع غذاهای آسیایی و اروپایی را فراهم می کند تا نیازهای غذایی مسافران با سلیقه های مختلف برآورده شود.

با توجه به محبوبیت روزافزون جاده بهشت هند و شهر دولاویرا، توصیه می شود که برای اقامت در هتل ها و اقامتگاه های این منطقه، به خصوص در فصول پرگردشگر، از قبل اقدام به رزرو کنید. تعداد مسافرانی که مایلند شب را در نزدیکی این جاده سپری کنند و از آرامش منطقه لذت ببرند، کم نیست و این موضوع می تواند رزرو لحظه آخری را دشوار سازد.

علاوه بر امکانات عمومی، اقامتگاه Road To Heaven Chandani گزینه های مختلفی برای اتاق ها با چشم اندازهای متفاوت ارائه می دهد. مسافران می توانند بین اتاق هایی با ویوی باغ سرسبز اقامتگاه یا اتاق هایی با چشم انداز کوهستان های اطراف دولاویرا و ران کوچ انتخاب کنند. این تنوع در انتخاب اتاق، امکان تجربه اقامتی متناسب با سلیقه و ترجیح هر فرد را فراهم می کند و اقامت در نزدیکی جاده بهشت را دلپذیرتر می سازد.

زیباترین جاده های ایران در بهار + جاده های بهشت

ایران، کشوری با تنوع آب و هوایی و جغرافیایی خیره کننده، در هر فصل زیبایی های خاص خود را دارد، اما فصل بهار جلوه ای دیگر به طبیعت این سرزمین می بخشد. در این فصل، جاده های ایران، به خصوص در مناطق شمالی، غربی و کوهستانی، با شکوفه های رنگارنگ، سرسبزی بی نظیر و آب و هوای دلپذیر، به مقاصدی رویایی برای سفرهای جاده ای تبدیل می شوند. بسیاری از این مسیرها به قدری زیبا هستند که خودشان به تنهایی یک جاذبه محسوب می شوند و لقب جاده بهشت را برازنده آن ها می کند.

سفر در جاده های ایران در بهار، فرصتی استثنایی برای مشاهده تحول طبیعت پس از سرمای زمستان و غرق شدن در طراوت و شادابی فصل نو. از میان جنگل های انبوه شمال گرفته تا دشت های پرگل زاگرس و کویرهای شگفت انگیز مرکز، هر جاده ای در بهار داستانی از زیبایی و زندگی را روایت می کند. این بخش به معرفی برخی از زیباترین جاده های ایران می پردازد که سفر در آن ها در فصل بهار، تجربه ای بهشتی را برای مسافران رقم می زند.

انتخاب یک جاده به عنوان زیباترین در کشوری مانند ایران که سرشار از مسیرهای دیدنی است، کار دشواری است. هر جاده ای ویژگی های منحصر به فرد خود را دارد و بسته به سلیقه و علاقه مسافر، می تواند جذاب ترین گزینه باشد. با این حال، برخی جاده ها به دلیل شهرت، دسترسی و تنوع مناظر طبیعی، همواره در فهرست محبوب ترین مقاصد سفرهای بهاری قرار دارند. این جاده ها نه تنها مسیر رسیدن به مقصد هستند، بلکه خودشان بخشی از مقصد و لذت سفر محسوب می شوند.

در ادامه به بررسی جزئیات بیشتری از چندین جاده منتخب در ایران می پردازیم که بهار در آن ها جلوه ای خاص و فراموش نشدنی دارد. این جاده ها از مناطق مختلف کشور انتخاب شده اند تا تنوع جغرافیایی و طبیعی ایران در فصل بهار را به نمایش بگذارند و راهنمایی برای علاقه مندان به سفرهای جاده ای در این ایام باشند. از جاده های کوهستانی و پرپیچ و خم گرفته تا مسیرهای جنگلی و ساحلی، ایران در بهار مقاصد بی شماری برای کشف دارد.

جاده چالوس

جاده چالوس، با نام رسمی جاده ۵۹ یا جاده کرج-چالوس، بدون شک یکی از نمادین ترین و مشهورترین جاده های ایران است که شهرت جهانی دارد. این جاده که از کرج آغاز شده و به شهر چالوس در استان مازندران می رسد، مسیری ۱۶۰ کیلومتری است که از میان کوه های البرز عبور می کند و به دلیل زیبایی های طبیعی خیره کننده و پیچ و خم های فراوانش شناخته می شود. سفر در جاده چالوس، به خصوص در فصل بهار، تجربه ای تکرارنشدنی است.

در طول مسیر جاده چالوس، مسافران از کنار رودخانه خروشان کرج، دره های سرسبز، آبشارهای فصلی و دائمی، و تونل های متعدد، از جمله تونل تاریخی کندوان، عبور می کنند. روستاهای کوهستانی با معماری سنتی و باغ های میوه که در بهار شکوفه باران می شوند، زیبایی مسیر را دوچندان می کنند. سد امیرکبیر (سد کرج) و دریاچه پشت آن نیز یکی دیگر از جاذبه های دیدنی این جاده است که فرصت هایی برای قایق سواری و پیک نیک فراهم می آورد.

جاده چالوس تنها یک مسیر ارتباطی نیست، بلکه خود یک مقصد گردشگری کامل است. رستوران ها و کافه های سنتی در کنار جاده، آلاچیق ها و فضاهای استراحت در کنار رودخانه، و بازارهای محلی که محصولات تازه و سوغاتی عرضه می کنند، توقف های دلپذیری را در طول سفر ممکن می سازند. در بهار، هوای خنک کوهستانی و عطر شکوفه ها و گیاهان وحشی، فضای جاده را پر می کند و طراوتی خاص به آن می بخشد.

پیچ و خم های تند و فراوان جاده چالوس، در کنار زیبایی هایش، نیازمند رانندگی با احتیاط و توجه کامل است. با این حال، همین پیچ ها هستند که چشم اندازهای متنوع و غیرمنتظره ای را در هر قدم به نمایش می گذارند. این جاده که قدمت آن به دوران پهلوی اول بازمی گردد، شاهد تاریخ و خاطرات بسیاری از سفرهای مردم ایران بوده و همچنان به عنوان یکی از محبوب ترین مسیرهای تفریحی و توریستی کشور باقی مانده است.

جاده جنگل دوهزار

جاده جنگل دوهزار، واقع در استان مازندران و نزدیک به شهرستان تنکابن (شهسوار)، یکی از بکرترین و زیباترین مسیرهای جنگلی ایران است که در فصل بهار جلوه ای خاص و تماشایی پیدا می کند. این جاده از مناطق پست ساحلی آغاز شده و با شیبی ملایم به سمت ارتفاعات و قلب جنگل های هیرکانی پیش می رود. سفر در این جاده، غرق شدن در دنیایی از درختان سر به فلک کشیده، صدای پرندگان و عطر خاک و گیاهان جنگلی است.

مسیر جاده جنگل دوهزار اغلب در کنار رودخانه ای خروشان پیش می رود که صدای آب آن آرامش بخش و دلپذیر است. پوشش گیاهی در این منطقه بسیار متراکم و متنوع است و در فصل بهار، با رویش جوانه ها و شکوفه های درختان، رنگ سبزی پرطراوت بر سراسر جنگل حاکم می شود. مه غلیظی که گاهی اوقات بر فراز جنگل می نشیند، به خصوص در ساعات ابتدایی روز، فضایی رمزآلود و رویایی خلق می کند.

جاده دوهزار تنها یک مسیر رانندگی نیست، بلکه نقطه ای برای دسترسی به مسیرهای پیاده روی و جنگل نوردی متعدد است. علاقه مندان به طبیعت گردی می توانند با همراهی راهنمایان محلی و تجهیزات مناسب، به عمق جنگل نفوذ کرده و از زیبایی های پنهان آن لذت ببرند. ییلاقات مرتفعی مانند عسل محله و آغوزهال در ارتفاعات این منطقه قرار دارند که در فصل بهار آب و هوایی بسیار مطبوع دارند و فرصت اقامت در خانه های روستایی را فراهم می کنند.

کوهنوردان نیز می توانند از این جاده برای دسترسی به قلل اطراف مانند سیالان و سیاهکل استفاده کنند. همچنین، دشت دریاسر که به دلیل رویش گل های بابونه در اردیبهشت ماه شهرت دارد، از طریق پیاده روی طولانی تر از این منطقه قابل دسترسی است. سفر در جنگل دوهزار در بهار، فرصتی برای تجربه طراوت واقعی طبیعت شمال ایران و فرار از هیاهوی زندگی شهری است.

جاده رامسر به جواهرده

جاده رامسر به جواهرده، مسیری کوهستانی و بسیار دیدنی در استان مازندران است که شهر رامسر را به روستای ییلاقی و زیبای جواهرده متصل می کند. این جاده با طول تقریبی ۳۰ کیلومتر، یکی از محبوب ترین مسیرهای گردشگری منطقه غرب مازندران محسوب می شود و به دلیل چشم اندازهای پانورامیک خود از دریای خزر و کوهستان های پوشیده از جنگل، شهرت فراوانی دارد.

سفر در جاده رامسر به جواهرده در فصل بهار، با عبور از میان جنگل های سرسبز هیرکانی آغاز می شود. در این فصل، درختان و گیاهان با طراوت تازه ای رویش می کنند و هوای مسیر عطر دل انگیز شکوفه ها و گیاهان وحشی را به همراه دارد. در طول مسیر، آبشارهای کوچک و بزرگی در کنار جاده دیده می شوند که برخی از آن ها در فصل پرآب بهار جلوه ای دیدنی دارند و محل مناسبی برای توقف و استراحت کوتاه هستند.

هرچه در این جاده به سمت بالا پیش می رویم، پوشش گیاهی از جنگل های انبوه به مراتع و چمنزارهای وسیع تغییر می کند. روستای جواهرده در ارتفاعات قرار گرفته و آب و هوایی خنک و ییلاقی دارد. مناظر اطراف روستا شامل دشت های وسیع، قله های مرتفع مانند قله سماموس، و چشمه های آب معدنی است.

در خود روستای جواهرده نیز جاذبه های تاریخی و طبیعی متعددی وجود دارد، از جمله مسجد آدینه که قدمتی طولانی دارد، مقبره شاه یحیی، و گورهای تاریخی گبری. پارک جنگلی جواهرده نیز فضایی مناسب برای پیک نیک و لذت بردن از طبیعت فراهم می کند. ورود به روستای جواهرده معمولاً مستلزم پرداخت ورودی است که صرف نگهداری و پاکسازی منطقه می شود. جاده رامسر به جواهرده در بهار، ترکیبی از زیبایی های جنگل و کوهستان را در مسیری نسبتاً کوتاه به نمایش می گذارد.

جاده شاهرود به گرگان

جاده شاهرود به گرگان، که به دلیل عبور از میان جنگل انبوه توسکستان، اغلب با نام جاده توسکستان شناخته می شود، یکی از زیباترین مسیرهای جنگلی در شمال شرق ایران است. این جاده استان سمنان را به استان گلستان متصل می کند و در فصل بهار، با پوشش گیاهی متراکم و آب و هوای دلپذیر، به مقصدی ایده آل برای سفرهای جاده ای تبدیل می شود. طول این جاده حدود ۱۳۰ کیلومتر است.

مسیر جاده شاهرود به گرگان از میان جنگل های مختلط خزری عبور می کند که شامل انواع درختان پهن برگ مانند بلوط، توسکا و افرا است. در بهار، سرسبزی این جنگل ها به اوج خود می رسد و رنگ های متنوعی از سبز روشن و تیره، چشم اندازی فوق العاده خلق می کنند. مه غلیظی که اغلب در این منطقه دیده می شود، به خصوص در اوایل صبح و اواخر عصر، فضایی神秘 و رویایی به جاده می بخشد.

با عبور از این جاده، به منطقه حفاظت شده جهان نما می رسید که یکی از بزرگ ترین مناطق حفاظت شده شمال ایران است و دارای تنوع زیستی غنی و چشم اندازهای کوهستانی و جنگلی بی نظیر است. آب و هوای خنک و مطبوع منطقه توسکستان، به خصوص در مقایسه با مناطق کویری اطراف شاهرود، آن را به یک استراحتگاه طبیعی تبدیل کرده است.

در طول مسیر جاده شاهرود به گرگان یا در نزدیکی آن، جاذبه های گردشگری دیگری نیز وجود دارند. قله شاهوار، بلندترین قله استان سمنان، در نزدیکی شاهرود قرار دارد و برای کوهنوردان جذاب است. چشمه هفت رنگ مجن، پارک جنگلی النگدره در گرگان، و روستای تاریخی و زیبای زیارت در نزدیکی گرگان، از دیگر نقاط دیدنی هستند که می توانند سفر در این جاده را تکمیل کنند. جنگل توسکستان در بهار، با زیبایی و آرامش خود، تجربه ای دلنشین از طبیعت شمال شرق ایران را ارائه می دهد.

جاده شیراز به کازرون| زیباترین جاده های ایران در بهار

جاده شیراز به کازرون در استان فارس، مسیری ۱۴۰ کیلومتری است که در فصل بهار، به ویژه در اردیبهشت ماه، با رویش گل های وحشی و به خصوص لاله های واژگون، به یکی از زیباترین جاده های ایران در بهار تبدیل می شود. این جاده از میان بخش هایی از رشته کوه زاگرس عبور می کند و مناظر طبیعی متنوعی از دشت ها، کوهستان ها و تالاب ها را در بر می گیرد.

مهم ترین جاذبه در این جاده، دشت ارژن است که در حدود ۶۰ کیلومتری غرب شیراز قرار دارد. دشت ارژن در بهار با فرشی از گل های وحشی و لاله های واژگون پوشیده می شود و منظره ای رنگارنگ و خیره کننده خلق می کند. این دشت همچنین میزبان تالاب و دریاچه ارژن است که زیستگاهی برای پرندگان مهاجر و محلی برای تفریح و استراحت در کنار آب است.

آبشار ارژن، معروف به آبشار چراب، نیز در نزدیکی دشت ارژن قرار دارد. این آبشار در زمستان یخ می زند و قندیل های یخی زیبایی ایجاد می کند، اما در بهار با جریان آب زلال خود جلوه ای دیگر دارد. در حوالی دشت ارژن، منطقه حفاظت شده میان کاتال قرار دارد که به دشت برام نیز شهرت دارد. این منطقه به دلیل وجود جنگل های انبوه بلوط و گونه های کمیاب جانوری مانند گوزن ایرانی شناخته شده و در فهرست ذخایر زیست کره یونسکو ثبت شده است.

در ادامه مسیر به سمت کازرون، دریاچه فصلی پرشان نیز یکی دیگر از جاذبه های طبیعی است. سفر در جاده شیراز به کازرون در بهار، فرصتی برای تجربه زیبایی های طبیعت استان فارس، از دشت های پرگل گرفته تا جنگل های بلوط و تالاب های آرام، فراهم می کند. این جاده نه تنها مسیر دسترسی به کازرون است، بلکه خود به تنهایی یک مقصد برای لذت بردن از طراوت بهاری جنوب ایران محسوب می شود.

جاده اردبیل به آستارا | زیباترین جاده های ایران در بهار

جاده اردبیل به آستارا، مسیری حدود ۸۰ کیلومتری در شمال غرب ایران است که استان اردبیل با آب و هوای نسبتاً خشک و کوهستانی را به استان گیلان با اقلیم مرطوب و جنگلی متصل می کند. این جاده به دلیل عبور از منطقه حیران، شهرت فراوانی دارد و در فصل بهار، با سرسبزی کوهستان ها و مراتع، به یکی از زیباترین جاده های ایران در بهار تبدیل می شود.

گردنه حیران، بخش مشهور این جاده، در نزدیکی مرز ایران و جمهوری آذربایجان قرار گرفته و به دلیل چشم اندازهای مه آلود، دره های عمیق و کوه های پوشیده از جنگل، بهشتی برای عکاسان و طبیعت دوستان است. در بهار، مراتع گردنه حیران پر از گل های وحشی می شود و تماشای ابرها و مه که در دره ها حرکت می کنند، منظره ای رویایی خلق می کند. تله کابین حیران نیز فرصتی برای تماشای این زیبایی ها از ارتفاع فراهم می آورد.

در نزدیکی این جاده، جنگل فندقلو قرار دارد که به دلیل درختان فندق وحشی و رویش گل های سوسن چلچراغ (در اواخر بهار و اوایل تابستان) شهرت دارد. این جنگل در جاده فرعی بین اردبیل و گردنه حیران واقع شده و فضایی مناسب برای پیاده روی و پیک نیک در دل طبیعت است. پارک ملی هیرکان، که بخشی از جنگل های هیرکانی ثبت شده در یونسکو است، نیز در مجاورت شهر آستارا قرار دارد و بخش هایی از آن از کنار جاده اردبیل به آستارا قابل دسترسی است.

سفر در این جاده در بهار، تجربه گذر از اقلیم های متفاوت در مسیری نسبتاً کوتاه است؛ از دشت های اطراف اردبیل تا کوهستان های مه گرفته حیران و سپس جنگل های انبوه و رطوبت منطقه آستارا. این تنوع طبیعی، جاده اردبیل به آستارا را به یکی از جذاب ترین مسیرها برای سفرهای جاده ای در فصل بهار تبدیل کرده است و مناظر طبیعی آن خاطره ای ماندگار در ذهن مسافران به جای می گذارد.

جاده سپیدان به نورآباد

جاده سپیدان به نورآباد در استان فارس، مسیری است که از میان زیبایی های طبیعی بکر و کمتر شناخته شده این استان عبور می کند و در فصل بهار، با طراوت چشمه ها، رودخانه ها و دشت های سرسبز، تجربه ای دلپذیر از سفر در طبیعت جنوب غرب ایران را ارائه می دهد. این جاده، شهرستان سپیدان را به شهرستان ممسنی (مرکز نورآباد) متصل می کند و حدود ۸۴ کیلومتر طول دارد.

مسیر این جاده اغلب در کنار رودخانه ها و چشمه های پرآب پیش می رود، مانند رودخانه فهلیان و رودشیر. در بهار، با آب شدن برف های کوهستان، این رودخانه ها پرآب و خروشان می شوند و صدای جاری شدن آب، همراهی دلنشین برای سفر است. دشت های وسیع و کوه های زیبا، مزارع و زمین های کشاورزی در دو طرف جاده، چشم اندازهای متنوعی را خلق می کنند.

پوشش گیاهی منطقه شامل انواع درختان بومی زاگرس مانند بلوط، بنه، کلخنگ، بادام وحشی، و همچنین گیاهان دارویی و معطر مانند آویشن است. در بهار، این پوشش گیاهی با رویش برگ های تازه و گل های وحشی، به رنگ سبز زمردی درمی آید و زیبایی خیره کننده ای به جاده می بخشد. این منطقه همچنین گذرگاه عشایر قشقایی در زمان کوچ بهاره است و دیدن کاروان های عشایر با لباس های رنگارنگشان، تجربه ای فرهنگی و دیدنی است.

جاده سپیدان به نورآباد، فرصت هایی برای توقف در کنار رودخانه ها، پیاده روی های کوتاه در دشت ها و لذت بردن از هوای پاک کوهستان را فراهم می کند. این مسیر کمتر از جاده های شمالی شلوغ است و آرامش بیشتری را برای مسافران به ارمغان می آورد. سفر در این جاده در بهار، کشف گوشه ای زیبا و سرسبز از استان فارس است که شاید کمتر در میان مقاصد گردشگری شناخته شده باشد، اما زیبایی های آن بهشتی کوچک را پیش روی مسافران می گشاید.

سوالات متداول

جاده بهشت کجاست؟

جاده بهشت (Road To Heaven) در ایالت گجرات هند واقع شده و شهر خاودا را به شهر باستانی دولاویرا در منطقه ران کوچ بزرگ متصل می کند. این جاده در نزدیکی مرز پاکستان قرار دارد.